Kalwaria Podlaska

Stara wieś królewska Serpelice położona jest na skraju woj. mazowieckiego, w pięknej dolinie Bugu na piaszczystej terasie nadzalewowej, w otoczeniu sosnowych borów porastających piaszczyste wydmy i pobliskie wzgórza morenowe. Wg niektórych źródeł nazwa miejscowości wywodzi się od ruskiego imienia Serpel. Miejscowe przekazy wiążą powstanie wsi z wyprawami Bolesława Chrobrego. Prawdopodobnie powstała ona jednak w poł. XVI w. W najstarszych dokumentach występuje nazwa Siepielicze, a następnie Siepielice, natomiast legenda wiąże nazwę z napadem Tatarów. Zaskoczeni pracujący w polu przy żniwach mieszkańcy cięli napastników „sierpami po licach”. Nazwa powstała z połączenia tych dwóch słów.

Przyrodnicze walory Serpelic sprawiły, że w okresie międzywojennym przybywali do gospodarzy „letnicy”, po wojnie zaś wybudowano wiele ośrodków wypoczynkowych. W centrum wsi , na niewielkiej wydmie znajduje się drewniany kościół z 1947 r. pod wezwaniem Świętych Apostołów Piotra I Pawła oraz klasztor Braci Mniejszych Kapucynów. W lesie za cmentarzem wytyczona została Droga Krzyżowa, zwana Kalwarią Podlaska. Pomysłodawcą powstania Kalwarii Podlaskiej, jako wiernej kopii jerozolimskiej Via Dolorosa był zmarły w styczniu 2007 r. Brat Adam. Zaczątkiem budowy kalwarii było ok. 50 kg kamieni i ziemi z Jerozolimskiej Via Dolorosa przewiezionej pod koniec października 1980 r. w walizkach przez Zbigniewa Bońka, Władysława Żmudę i Józefa Młynarczyka. Stacje kapliczek I – IX wykonano wg projektu znanego rzeźbiarza Gustawa Zemły, zaś Kaplicę Grobu Pańskiego zaprojektował Daniel Mazur. Prace przy budowie kalwarii rozpoczęto w 1987 r., dwa lata później trwały w latach 1987-1991, w latach następnych prace wykończeniowe. Kaplicę ukończono w 1991 r. Stacje Kalwarii to duże płaskorzeźby ustawione na postumentach. Przy budowie Kalwarii nawiązano do oryginału i na ile było to możliwe zachowane zostały odległości oraz usytuowanie w terenie poszczególnych stacji.

Źródło: Marek Nasiadka „Podlaski Przełom Bugu przewodnik nie tylko dla turystów”, 2013

Internet: www.serpelice.net,

http://www.drohiczynska.pl