Kościół w Radzikowie

Kiedyś miejscowość była tak znacząca, że kolejnymi proboszczami zostawali kapelani książąt mazowieckich. Dziś wioska nie ma swojego proboszcza, wiernymi opiekuje się ksiądz z Grodźca. Kościół p. w. św. Jana Chrzciciela z 1712 roku to wyjątkowa drewniana budowla, jedna z trzech na Mazowszu płońskim (po Sarbiewie i Kucicach). Złożona jest niejako z dwóch części, krytych osobnymi dachami: szerszej nawy oraz węższego trójbocznie zamkniętego prezbiterium. Obecna świątynia jest kolejną, prawdopodobnie trzecią lub czwartą, po kościele z 1060 roku, XII-wiecznym kościele parafialnym oraz świątyni zniszczonej podczas potopu szwedzkiego. Fundatorami byli Ludwik Antoni Lasocki, starosta zakroczymski, oraz Tomasz Rumocki, właściciel pobliskiej wsi Nieborzyn. Kościół położony jest urokliwie na wzniesieniu, od strony wsi prowadzi do niego wysadzana starymi drzewami aleja. Na belce tęczowej pomiędzy nawą i prezbiterium data budowy kościoła i archaiczny znak solarny w formie rozety. W centralnym punkcie ołtarza obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Wnętrze świątyni - prawie w całości barokowe - nakryte jest płaskim stropem. Na wzgórzach położonych kilkaset metrów na północ od kościoła archeolodzy odkryli miejsce kultowe datowane na VI-VII wiek (zwane wsród miejscowych jako "Gaik") oraz pozostałość po grodzisku z XII wieku (tzw. "Okop"). Tradycje przedchrześcijańskiej przetrwały długo - jeszcze w XX wieku okoliczni mieszańcy w "Gaiku" składali pisanki, wzniecali ognie świętojańskie i celebrowali dożynki spalając tam pierwsze zżęte snopy. Żródła: Sławomir Zembrzuski "Przewodnik historyczny ziemi płońskiej", Płońsk 2013 Jarosław Maciej Zawadzki "Tradycja Mazowsza. Powiat płoński. Przewodnik subiektywny" Mazowieckie Centrum Kultury i Sztuki, 2012 Leszek Matela "Polska magiczna. Przewodnik po miejscach mocy", bd