52°09'51"N 21°03'11"E
(52.164444, 21.053056)
Niewiele dużych miast w Europie i na świecie może pochwalić się takim bogactwem przyrodniczym, jakim są siedliska położone na skarpie warszawskiej. Jak inne warszawskie rezerwaty położone w dolinie Wisły, i ten jest pozostałością zespołu pałacowo-parkowego. Rozkosz, bo tak brzmiała jego nazwa, został przekazany w 1921 r. przez ówczesnego właściciela na cele społeczne. W pałacu mieści się obecnie rektorat Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Fragment skarpy zaś wraz z porastającymi ją lasami grądowymi, łęgowymi i olsowymi, a także łąkami i torfowiskami leżącymi u jej podnóża, podlega ochronie od 1996 r. Na terenie rezerwatu zachowały się również wąwozy erozyjne. Razem ze skarpą, której wysokość w granicach rezerwatu waha się od 5 do 18 m, a spadek od 24° do 60°, tworzą krajobraz o urozmaiconej rzeźbie terenu. Imponujące starodrzewy są domem dla wielu gatunków zwierząt, jak jeże, nietoperze, liczne płazy. Jeśli mamy szczęście, usłyszymy w tych lasach słowika.
Źródło:
Mieczysław Żochowski, Rafał Modzelewski, Ewa Turek „Dzielnica Wilanów m.st. Warszawy”, PTTK Mazowsze 2015