English
Deutsch
Pierwsza wzmianka o wsi Sikórz pochodzi z 1203 r. W 1386 r. powstała parafia w Sikorzu. Inne źródła mówią o 2 połowie XV w. Jest to jedna z najstarszych parafii w diecezji płockiej. Pierwszy kościół drewniany pochodził z 1684 r. Wybudował go wojewoda płocki Jan Karnkowski. Kościół stanął na skarpie zwanej „sikora”. Spłonął w 1697 r. Następny kościół drewniany został konsekrowany w 1767 r. Ufundował go kasztelan raciąski Gabriel Karnkowski. Obecny neogotycki kościół parafialny pw. Św. Trójcy w Sikorzu pochodzi z lat 1911-1921. Zaprojektował go architekt Władysław Czechowski. Konsekracji kościoła dokonał arcybiskup Antoni Nowowiejski w 1920 r. Zbudowany jest w stylu romańsko-gotyckim. W czasie II wojny światowej Niemcy zamienili świątynię na magazyn. Uszkodzony w 1945 r. odremontowany został przed 1948 r. i następnie w 1984 r. Wnętrze pokrywa piękna polichromia wykonana techniką al-fresco i sgraffito w latach 1948-1952 według projektu Edwardy Kasperskiej-Przeorskiej. Ołtarz główny wykonany jest z białego marmuru. Pod amboną stoi stary zegar pozostałość po rodzinie Piwnickich ostatnich właścicielach majątku w Sikorzu. Z wieży biją dwa dzwony stary i nowy. Nowy dlatego, gdyż jego poprzednik pękł. Parafia w Sikorzu nosi imię św. Barbary.
Warto zajrzeć na stary cmentarzyk rodziny dziedziców Sikorza. Znajduje się on w bezpośredniej bliskości od kościoła. Początki cmentarza sięgają XIV i XV w. Wchodzi się przez bramę z 1767 r. z napisem PAX VOBISCUM – pokój z wami. Zachowało się na nim sześć starych nagrobków. Zwraca uwagę nagrobek pani Jadwigi z Hofmanów Piwnickiej zmarłej w wieku 22 lat w 1874 r. właścicielki Srebrnej. Rzeźba z białego marmuru przedstawia siedzącą kobietę z wieńcem w ręku. Przed bramą cmentarną okazała lipa drobnolistna pomnik przyrody. Między bramą cmentarną i kościołem znajduje się wejście do rezerwatu przyrody „Sikórz”.
Źródło: Piesze znakowane szlaki turystyczne okolic Płocka. Przewodnik turystyczny.
Internet: http://sikorz.pl/parafia.html
