Zespół klasztorno-katedralny mariawitów ma siedzibę przy ul. Kazimierza Wielkiego 37. Nazwa mariawici wywodzi się od łacińskich słów Mariae Vita (cultores vel imitantes) Życie Marii. Mariawici to czciciele lub naśladowcy Maryi Nieustającej Pomocy. Założycielką zgromadzenia była Maria Kozłowska.
W latach 1911-1914 wzniesiono trójnawową bazylikę katedralną Miłosierdzia i Miłości wraz z kompleksem klasztornym. Katedra mariawicka jest budowlą pięcioosiową, zbudowaną na planie krzyża łacińskiego z trzema wysmukłymi wieżami oraz wieżą kwadratową z łukowatym hełmem od strony południowej. Katedrę zbudowano w stylu gotycko-angielskim, co doskonale pokazują ostrołukowe, dwudzielne okna. Budynki klasztorne zbudowano analogicznie. Doskonale pasują one do katedry, tworząc jednolity, spójny zespół katedralno-klasztorny. Od strony ul. Kazimierza Wielkiego katedra ma plan w kształcie litery E, co jest symbolem słowa eucharystia. Od strony Wisły zaś ma kształt litery F, co jest symbolem imienia zakonnego Franciszka – założycielki zgromadzenia mateńki Kozłowskiej. Projektantem budynków był Jan Maria Kowalski (1871-1942) pierwszy biskup i przełożony zgromadzenia. Plany techniczne wykonali: inż. Feliks Szymanowski i Wacław Przysiecki. Konsekracja świątyni i poświęcenie klasztoru odbyły się 15 sierpnia 1914 r. Wnętrze świątyni jest w stylu neogotyckim. Ołtarz główny jest konfesją (grobem) Marii Kozłowskiej (1862-1921), którą pochowano pod prezbiterium. Do krypty z trumną prowadzą schody.
Feliksa Magdalena Kozłowska urodziła się 27 maja 1862 r. pod Węgrowem w rodzinie katolickiej. Wiele lat później imię Magdalena zmieniła na Maria. Ojciec Jakub zginął w 1863 r. w powstaniu styczniowym osierociwszy żonę i córkę. Na skutek represji carskich, które objęły rodziny powstańców, matka z córką przeniosły się do majątku pod Pułtuskiem, gdzie mieszkały do 1872 r. Potem zamieszkały w Warszawie gdzie Feliksa Magdalena uczęszczała do szkoły prywatnej, a potem do IV Gimnazjum Żeńskiego. W 1887 r. wstąpiła do bezhabitowego Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek od Cierpiących. Przyjęła imię zakonne Franciszka. Wraz z pięcioma siostrami założyła tu zgromadzenie sióstr oparte na regule św. Klary. Przyjechała do Płocka 8 września 1887 r. W 1893 r. w kościele poreformackim pw. św. Jana Chrzciciela przed ołtarzem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy doznała objawienia Dzieła Wielkiego Miłosierdzia dla świata oraz założenia Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów w celu odnowy życia chrześcijańskiego. W tym samym roku zaczęła organizować Zgromadzenie Kapłanów Mariawitów. W dniu 7 września 1896 r. w klasztorze Sióstr Felicjanek w Przasnyszu przyjęła śluby zakonne. Kongregacja Inkwizycji wydała w sierpniu 1904 r. dekret o kasacji Zgromadzenia Mariawitów, a papież Pius X ogłosił encyklikę potępiającą ich. W grudniu 1906 r. Kongregacja wydała dekret o ekskomunice mateczki Kozłowskiej i pierwszego przełożonego Zgromadzenia Mariawitów księdza Jana Kowalskiego. Kapłanom mariawickim dano 20 dni na zerwanie z nowym ruchem. Dzień 20 stycznia 1907 r. uważany jest za datę rozejścia się obu kościołów rzymskokatolickiego i mariawickiego. Mimo tych trudności nowy kościół rozwijał się.
Maria Kozłowska zmarła na raka wątroby 25 sierpnia 1921 r.
W chwili śmierci założycielki kościół mariawicki miał 43 tys. wiernych skupionych w 67 parafiach. Zgromadzenie miało 77 świątyń, 58 kaplic i 25 szkół. W dniu 29 stycznia 1935 r. mariawici podzielili się na dwa kościoły: Kościół Starokatolicki Mariawitów z siedzibą w Płocku i Kościół Katolicki Mariawitów z siedzibą w Felicjanowie k. Płocka. Kościół Mariawitów Starokatolickich z Płocka uznaje siedem sakramentów, spowiedź przed Panem Jezusem, śluby cywilne i rozwody. Zniósł celibat, który uznaje za wolny wybór kapłana. Mateczkę Kozłowską uważa za świętą.
Mariawici felicjanowscy udzielają święceń kapłańskich kobietom. Mateczkę Kozłowską czczą niemal jak czwartą osobę Trójcy Świętej. Jedni i drudzy szerzą cześć Najświętszego Sakramentu oraz naśladują życie Matki Boskiej.
Dziś Kościół Starokatolicki Mariawitów zrzesza ok. 25 tys. wiernych w 42 parafiach, ma 40 kościołów i kaplic. Kościół Katolicki Mariawitów zrzesza ok. 4 tys. wiernych w 23 parafiach. Za czasów pontyfikatu papieża Jana Pawła II ksiądz mariawicki z grupy płockiej odprawił mszę w swoim obrządku w rezydencji papieskiej w Castel Gandolfo. W modlitwach o jedność chrześcijan w kościołach rzymskokatolickich biorą udział mariawici.
Źródło: Spacerkiem po Płocku. Przewodnik.