Zespół kościelno-klasztorny dominikanów

Kościół pw. św. Dominika i klasztor dominikanów mieszczą się przy ul. Kościuszki 16. Dominikanie osiedlili się w Płocku w 1225 r. Przynieśli ze sobą nowość: cegłę, budulec nieznany jeszcze w tym czasie na Mazowszu. Drugim zakonem, który budował z cegły w Polsce byli franciszkanie. Książę Konrad Mazowiecki ufundował dla dominikanów kościół pod wezwaniem ich patrona, konsekrowany około 1234 r. przez biskupa płockiego Guntera. Kościół zbudowano z cegły. Do naszych czasów przetrwały fragmenty murów od strony północnej w prezbiterium i w portalu. Historycy sądzą, że w tym samym czasie wybudowany został klasztor. Kościół i klasztor tworzyły czworobok, w którego środku znajdował się wirydarz. Zespół kościelno-klasztorny usytuowano na granicy nowego miasta co wymienia się w dokumencie lokacyjnym Płocka z 1237 r. Klasztor w końcu XIII i na początku XIV w. rozbudowano o dom dla nowicjatu. Następnie dobudowano kaplicę przylegającą od północy do prezbiterium. W 1436 r. klasztor spłonął, prawdopodobnie ucierpiał też kościół. W latach 1573-1590 kościół i klasztor zostały rozbudowane. Kościół przebudowano w stylu późnego renesansu. Otrzymał on wspaniałą arkadową fasadę z widokiem na katedrę. W 1805 r. władze pruskie usunęły zakonników i oddały kościół ewangelikom. Klasztor zamieniono na archiwum i szkołę. Wkrótce przy kościele dla pastora wybudowano małą plebanię. Zbór ewangelicki istniał do 1945 r. Na mocy decyzji komisarza wojskowego kościół powrócił do katolików w 1945 r. Przez szereg lat pełnił funkcję kościoła szkolnego. W 1964 r. powstał samodzielny katolicki ośrodek duszpasterski. W dniu 18 października 1975 r. bp Bogdan Sikorski erygował parafię błogosławionego (obecnie świętego) Maksymiliana Kolbe. W 1978 r. parafia nabyła od ewangelików prawo własności kościoła, plebanii i dzwonnicy.

Z zabytków sztuki sakralnej zachowały się: ołtarz główny i ambona w stylu rokokowym z połowy XVIII w., krucyfiks z XVIII w. i barokowa chrzcielnica marmurowa. Drewniana dzwonnica stojąca przy kościele zbudowana po II wojnie światowej jest wierną repliką tej sprzed 200 lat. Zaciosy i łączenia wykonano starą ciesielską techniką.

Od 1929 r. w południowo-wschodniej części klasztoru mieści się kaplica parafii prawosławnej pw. Przemienienia Pańskiego.

W pobliżu zobaczyć można pomnik Broniewskiego na placu Obrońców Warszawy, rodzinny dom poety przy ul. Kościuszki 24 i Dąb Broniewskiego – kilkusetletni dąb szypułkowy o obwodzie 442 cm rosnący na podwórzu.

Źródło: Spacerkiem po Płocku. Przewodnik.

Internet: http://www.plock.eu/pl/kosciol_i_klasztor_podominikanski.html