Rezerwat „Jegiel”

Rezerwat znajduje się w lesie na południe od wioski Szumin, ok. 7 km na wsch. od Kamieńczyka.

Dawna niewielka wioska Szumin , będąca zapewne w przeszłości osadą rybacka, obecnie stanowi duże osiedle domków letniskowych, zamieszkałych w większości tylko w sezonie. Nazwa wywodzi się od sumów, nadal spotykanych w odnogach i starorzeczach Bugu i stanowiących atrakcyjną zdobycz dla licznych wędkarzy. W Szuminie działa „Towarzystwo Przyjaciół Szumina”, przy skrzyżowaniu ul. Poleśnej i Jegiel znajduje się niewielka kaplica z ustawionymi pod koronami drzew ławami dla wiernych oraz zagospodarowane miejsce wypoczynku z umieszczonymi tam tablicami informacyjnymi o Nadbużańskim Parku Krajobrazowym.

„Jegiel” to kurpiowskie słowo oznaczające świerk. Na drugim brzegu Bugu jest często używane (jeglijowe bory – dawne określenie borów świerkowych) i stąd zapewne przywędrowało.

Na południe od miejscowości Szumin w 1981 r., na powierzchni 18,54 ha utworzony został rezerwat przyrody „Jegiel”. Celem ochrony jest zachowanie rzadko spotykanego zbiorowiska leśnego – świerczyny na torfie – zbiorowiska boru wilgotnego o charakterze borealnym. Średni wiek drzewostanu wynosi 120 lat, zdarzają się też pojedyncze starsze drzewa, a trzy z nich liczące ok. 200 lat uznane zostały za pomniki przyrody. Stanowisko to jest jednym z najbardziej wysuniętych na południe przykładów takiego zbiorowiska leśnego. W północnej części rezerwatu rośnie ols z dominującymi w nim 200-letnimi olszami, towarzyszą im świerki, brzoza brodawkowata i sosna pospolita. W podszycie można spotkać kruszynę, porzeczkę czarną, wierzbę uszatą i czeremchę. W runie leśnym dominują paprocie: Narecznica krótkoostna, narecznica błotna, wietlica samcza.

Źródło: Lechosław Herz „Puszcze Kamieniecka i Biała, Rewasz, 2005

Internet: http://www.lochow.warszawa.lasy.gov.pl