Na północno-zachodnim krańcu Puszczy Kampinoskiej, nieopodal Famułek Królewskich, przez dziesięciolecia znajdowała się kolonia gniazd czapli siwej. Rezerwat o nazwie „Czaple” powstał tu już w 1936 r., miał powierzchnię 4,75 ha. Po powstaniu parku narodowego w 1959 r. stary drzewostan sosnowy z gniazdami objęto ochroną ścisłą, lecz dziesięć lat później czaple opuściły ten teren i przeniosły się do kępy starodrzewu, którą również objęto ochroną (teraz to 13,07 ha). Po kilkunastu latach ptactwo i stamtąd się wyniosło. Pozostała po nich nazwa obszaru ochrony ścisłej „Czapliniec” i przepiękny już z górą 190-letni bór sosnowy, podszyty jałowcem, kruszyną, podrostami sosny i dębu, z runem mszysto-czernicowym.
Wiek rębny sosen na Mazowszu w podobnych warunkach wynosi 80-100 lat. Bór został jako dokument naturalnej eutrofizacji: niektóre z drzew usychają, pozbawione igieł, zżartych przez związki azotowe znajdujące się w odchodach czapli – na tych właśnie drzewach ptaki gniazdowały.
Obecnie czaple przeniosły się na gęstą olszynę położoną na terenie prywatnym.
Najbliższy przystanek autobusowy znajduje się we wsi Wilcze Tułowskie (ok. 4 km szosą); autobusy z Sochaczewa tylko w dni robocze.
Źródło: Lechosław Herz „Puszcza Kampinoska” Oficyna Wydawnicza „Rewasz” 2012.
Internet: http://www.kampinoska.waw.pl/rezerwatyprzyrodyKPN/index.html