Kościół p.w. Matki Boskiej Zwycięskiej

Rembertów jest dzielnicą prawobrzeżnej części Warszawy o pow. 19,3 km2 zamieszkaną przez ok. 23.600 mieszkańców.

W 1888 r. na podmiejskich terenach Rosjanie założyli poligon artyleryjski, zbudowano koszary, zaczęła też powstawać cywilna osada. Po odzyskaniu niepodległości w koszarach ulokowano jednostki polskie. W czasie wojny polsko-bolszewickiej stacjonowały tu pododdziały i sztab 15 DP gen. Władysław Junga. W latach 20. powstała w Rembertowie wytwórnia amunicji „Pocisk”. Osiedle się rozrastało i 1 kwietnia 1939 r. otrzymało prawa miejskie. W czasie okupacji Niemcy urządzili na terenie poligonu, koszar i fabryki siedem różnych obozów jenieckich i obozów pracy. W latach 1944-45 w miejscu niemieckiego obozu w dawnej wytwórni amunicji powstał specjalny obóz NKWD nr 10 dla żołnierzy AK i NSZ. Przez obóz ten przeszło ponad 8 tys. osób, w większości wywiezionych do ZSRR. 21 maja 1945 r. oddział AK pod dow. por. Edwarda Wasilewskiego „Wichury” rozbił więzienie i uwolnił 446 osób.

W 1957 r. miasto zostało włączone do Warszawy. 17 września 1993 r. opuściła Rembertów i Polskę ostatnia stacjonująca tu jednostka Armii Czerwonej.

W płn.-wsch. części Rembertowa znajduje się Akademia Obrony Narodowej.

Początkowo duszpasterstwo prowadzono w kaplicy przerobionej z magazynu wojskowego. W 1928 r. w szybko rozwijającym się osiedlu kardynał Aleksander Kakowski erygował parafię. Na placu ofiarowanym przez hr. Emanuela Bułhaka wzniesiono tymczasową kaplicę pw. Matki Boskiej Zwycięskiej, poświęconą przez dziekana praskiego, bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego w roku 1932. Budowę kościoła wg planów Wiesława Kononowicza i Stanisława Mizerskiego rozpoczęto w lipcu 1939 r. Miało to być votum za „cud nad Wisłą”, ale wojna przerwała prace.

Kamień węgielny poświęcił kardynał August Hlond 1 czerwca 1947 r., dzięki staraniom ks. Stanisława Skrzeszewskiego świątynia stanęła w stanie surowym w ciągu pięciu lat. Dnia 20 kwietnia 1952 r. prymas Stefan Wyszyński odprawił pierwszą mszę św., poświęcił mury i dzwon, nadając mu imię „Stefan”. Konsekracji dokonał biskup Jerzy Modzelewski w 1978 r. Dopiero w roku 1995 ukończono wieżę i zamknięto całość projektu.

Jest to trójnawowa bazylika z rozbudowaną fasadą wzorowaną na późnym baroku. Od strony płd. przylega do niej strzelista wieża zwieńczona barokowym hełmem.

Przed kościołem rozbudowano schody tak, by można było tu umieścić tzw. „grobowiec” – mauzoleum poświęcone miejscom, dowódcom i innym ważnym postaciom wojny polsko-bolszewickiej. Natomiast na placu przed kościołem w roku 1997 – w 80. rocznicę objawień fatimskich, stanął pomnik sanktuariów maryjnych Europy.

Wyposażenie świątyni w stylu neobarokowym (wileńskim), posiada cztery ołtarze: główny z polichromowaną figurą MB Zwycięskiej, św. Józefa, Krzyża Świętego i Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Całe wnętrze kościoła zaprojektował arch. Jerzy Machaj.

W roku 2012 przy bocznej nawie powstał pomnik poświęcony ofiarom zbrodni katyńskiej i ofiarom katastrofy lotniczej pod Smoleńskiem proj. prof. Czesława Dźwigaja.

Źródło: Rembertów. Kolebka Orła Białego. Folder. Stowarzyszenie „Lepszy Rembertów” 2012

Internet: http://rembertowparafia.pl

http://lepszyrembertow.pl/rkob/strony/historiaRembertowa.html