Rezerwat przyrody położony obok Obór, w bezpośrednim sąsiedztwie zabudowań Konstancina-Jeziorny powstał w 1981 r. Ma powierzchnię 48,31 ha. Obejmuje łęgowy las wiązowo-jesionowy, unikalny na podwarszawskim Mazowszu. Żyzne gleby doliny Wisły są cenne dla rolnictwa, więc jej pierwotna szata roślinna w postaci tego rodzaju lasu łęgowych została już niemal w całości zniszczona.
Gatunki drzew w rezerwacie są uzależnione od wilgotności gruntu. W partiach podtopionych dominują wysokie na ponad 30 m stuletnie olsze. Wraz z podnoszeniem się terenu pojawia się wiąz szypułkowy oraz jesion wyniosły, ponadto dęby szypułkowe, klony pospolite i lipy drobnolistne, a w podszyciu podrosty wiązu oraz bez czarny, dereń świdwa, czeremcha, jarzębina i porzeczka czerwona. Runo jest bogate, rosną w nim m.in. pnącza (chmiel, psianka złotogórz i przytulia czepna) oraz niecierpek pospolity, bluszczyk kurdybanek, wiechlina zwyczajna i kosaciec żółty. W pełni lata wszędzie wyrastają pokrzywy. Gdzieniegdzie okresowe jeziorka.
Ze względu na przepisy ochronne, ale też zabagnienie terenu i pokrzywy rezerwat jest praktycznie niedostępny; oglądać można z dróżek biegnących skrajem lasu.
Źródło: Lechosław Herz „Chojnowski Park Krajobrazowy” Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Zarząd Parków Krajobrazowych Mazowieckiego, Chojnowskiego i Brudzeńskiego 2007.
Internet: http://www.konstancinjeziorna.pl/turystyka/przyroda/rezerwat-egi-oborskie
http://konstancinjeziorna.blox.pl/2014/05/Legi-Oborskie.html