Rezerwat leśny o powierzchni 25,38 ha. Leży w pradolinie Wisły, na wschód od Konstancina-Jeziorny. Powstał w 1982 r. dla ochrony podmokłego lasu olszowego. Olszom towarzyszy wiąz szypułkowy, na obrzeżach także dąb szypułkowy, jesion wyniosły i osika oraz wprowadzony w sztuczny sposób świerk pospolity. Las jest najbardziej efektywny na przedwiośniu, gdy dno przykrywa woda. Gdy woda ustąpi, podszycie zamienia się w prawdziwą dżunglę, na którą składają się bzy czarne, porzeczki czarne i czerwone, kruszyny, trzmielina pospolita i dereń świdwa, jarzębina i czeremcha oraz kalina koralowa.
Niektóre z tych krzewów to rośliny bardzo dla człowieka pożyteczne; z bzu czarnego można uzyskać cenny sok do leczenia, z porzeczki czarnej środek na poty, z derenia świdwy smakowite nalewki (dereniówka!), z kaliny koralowej wiele różnych pożytków leczniczych.
W runie rosną m.in. przytulia błotna, nerecznica błotna, bodziszek cuchnący, bluszczyk kurdybanek (przyspiesza trawienia, zapobiega biegunkom), czyściec leśny, niecierpek pospolity, gwiazdnica gajowa, manna mielec i powszechna niemal w każdym miejscu rezerwatu pokrzywa zwyczajna (ona też leczy!). Rezerwat to doskonałe miejsce do nauki rozpoznawania roślin typowych dla polskiego niżu. Mogą w tym przeszkadzać dokuczające późną wiosną i latem komary.
Zwiedzanie: Oglądanie możliwe z okrążającego rezerwat szlaku niebieskiego. W głąb rezerwatu nie prowadzą żadne drogi.
Źródło: Lechosław Herz „Chojnowski Park Krajobrazowy” Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Zarząd Parków Krajobrazowych Mazowieckiego, Chojnowskiego i Brudzeńskiego 2007.
Internet: http://www.konstancinjeziorna.pl/turystyka/przyroda/rezerwat-yczynskie-olszyny
Rezerwat leśny o powierzchni 25,38 ha. Leży w pradolinie Wisły, na wschód od Konstancina-Jeziorny. Powstał w 1982 r. dla ochrony podmokłego lasu olszowego. Olszom towarzyszy wiąz szypułkowy, na obrzeżach także dąb szypułkowy, jesion wyniosły i osika oraz wprowadzony w sztuczny sposób świerk pospolity. Las jest najbardziej efektywny na przedwiośniu, gdy dno przykrywa woda. Gdy woda ustąpi, podszycie zamienia się w prawdziwą dżunglę, na którą składają się bzy czarne, porzeczki czarne i czerwone, kruszyny, trzmielina pospolita i dereń świdwa, jarzębina i czeremcha oraz kalina koralowa.
Niektóre z tych krzewów to rośliny bardzo dla człowieka pożyteczne; z bzu czarnego można uzyskać cenny sok do leczenia, z porzeczki czarnej środek na poty, z derenia świdwy smakowite nalewki (dereniówka!), z kaliny koralowej wiele różnych pożytków leczniczych.
W runie rosną m.in. przytulia błotna, nerecznica błotna, bodziszek cuchnący, bluszczyk kurdybanek (przyspiesza trawienia, zapobiega biegunkom), czyściec leśny, niecierpek pospolity, gwiazdnica gajowa, manna mielec i powszechna niemal w każdym miejscu rezerwatu pokrzywa zwyczajna (ona też leczy!). Rezerwat to doskonałe miejsce do nauki rozpoznawania roślin typowych dla polskiego niżu. Mogą w tym przeszkadzać dokuczające późną wiosną i latem komary.
Zwiedzanie: Oglądanie możliwe z okrążającego rezerwat szlaku niebieskiego. W głąb rezerwatu nie prowadzą żadne drogi.
Źródło: Lechosław Herz „Chojnowski Park Krajobrazowy” Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Zarząd Parków Krajobrazowych Mazowieckiego, Chojnowskiego i Brudzeńskiego 2007.
Internet: http://www.konstancinjeziorna.pl/turystyka/przyroda/rezerwat-yczynskie-olszyny