Bieliny to niewielka wieś położona 12 km od Przysuchy, nad rzeką Brzuśnią.
Pierwszy drewniany, modrzewiowy kościółek został wzniesiony przez miejscowych dziedziców Bielińskich na początku XVI w. Parafię założono przed rokiem 1521. Po pożarze pierwotnego kościoła, w 1780 z inicjatywy proboszcza Jakuba Ziemińskiego wzniesiono nową świątynię W 1841 zbudowano chór muzyczny. Budowla remontowana była w l. 1841 i 1969-1973. Kościół ulokowany jest na terenie otoczonym ceglanym murem. Jest to świątynia drewniana, konstrukcji zrębowej, modrzewiowa. Orientowana, jednonawowa, nawa na planie prostokąta z węższym i niższym prezbiterium zamkniętym wielobocznie z zakrystią od południa i prostokątną kruchtą od frontu. Dachy dwuspadowe, kryte gontem, oddzielne nad każdą z części bryły. Na kalenicy drewniana czworoboczna sygnaturka z latarnią, nakryta cebulastym hełmem zwieńczonym krzyżem.
Wnętrze nakryte stropem płaskim. W jego części zachodniej umieszczono balkon chóru muzycznego z pełną balustradą, wsparty na czterech słupach. Z późnogotyckiego wyposażenia zachowały się ciosowa, rzeźbiona chrzcielnica, kielich z podstawą w kształcie sześciokątnej gwiazdy oraz kropielnica w kruchcie. Pozostałe wyposażenie barokowe i rokokowe: ołtarz główny, dwa boczne i ambona. Na zewnętrznej ścianie prezbiterium XVIII-wieczny krucyfiks o cechach ludowych.
Z zakrystii prowadzi wyjście na cmentarz przez bramę, która jednocześnie pełni rolę dzwonnicy. Umieszczone są tam dwa dzwony przelane kosztem parafian pod koniec XIX w. Na jednym widnieje zagadkowy ciąg liter. Na cmentarzu przykościelnym znajdują się warte obejrzenia XIX wieczne nagrobki.
Źródło:
http://www.parafia-rzymskokatolicka-bieliny.pl/strony/i27/historia-naszego-kosciola/