Rezerwat ścisły powstał w 1959 r. w płn. części lasów Puszczy Kampinoskiej, ok. 1,5 km na płd.-wsch. od Leoncina. Obecnie obszar ochrony ścisłej o pow. 223,85 ha.
Rezerwat powstał na obszarze wydmowym (w płn. części wał wydmowy Wilczej Góry) z międzywydmowymi zagłębieniami, do których docierały wody powodziowe Wisły, pozostawiając osady żyznych i wilgotnych mad (w płd. części turzycowisko – dawne bagno – Toczna Biel). Dzięki temu znaczne partie tutejszych borów mają charakter niespotykany nigdzie indziej w puszczy. Występują bory mieszane świeże, dąbrowy, grądy, fragmenty olsów i łęgów. Floryści natknęli się tu na gatunki typowe dla runa lasu mieszanego, np. naparstnicę zwyczajną, rutewkę orlikolistną, orlika pospolitego, lilię złotogłów, zawilce wielokwiatowe, bluszcz pospolity. Występują tu również m.in. płaty widłaków i wawrzynek wilczełyko.
Przy płn.-wsch. krańcu rezerwatu wieś Rybitew. Jest to jedna z najstarszych wsi puszczańskich, wzmiankowana już XV w. W centrum wsi, przy skrzyżowaniu, kapliczka-pomnik przypominająca dramatyczne wydarzenia pacyfikacji niemieckiej z 14 września 1944 r., w wyniku której ok. 50 mieszkańców straciło życie.
Przy płd.-wsch. krańcu rezerwatu leśne mogiły nieznanych żołnierzy Polskich z września 1939 r.
Źródło: Lechosław Herz „Puszcza Kampinoska” Oficyna Wydawnicza „Rewasz” 2012
Internet: http://www.kampinoska.waw.pl/rezerwatyprzyrodyKPN/index.html