Skansen bojowy WP

Wieś (ok. 500 mieszkańców) położona w widłach Wisły i Pilicy przy szosie Kozienice – Warszawa. W latach 1382-1794 miasto; nazwa pochodzi ze średniowiecza, kiedy osada była własnością mniszek z podkrakowskiego Zwierzyńca. Kompletnie zniszczona podczas walk na przyczółku warecko-magnuszewskim.

Na południowym krańcu Mniszewa, na wydmie, został otwarty w maju 1977 r. Skansen Bojowy 1. Armii Wojska Polskiego. Zaprojektowali go Witold Wiśniewski i Krzysztof Brzeziński wedle scenariusza Włodzimierza Wołoszyna, a urządzono go w miejscu dawnych pozycji obronnych 3. Dywizji Piechoty im. Romualda Traugutta i 1. Warszawskiej Brygady Kawalerii z sierpnia 1944 r. Odtworzono tu stanowiska obronne i dowódcze w postaci transzei, ziemianek, stanowisk dział. Umieszczono w nich oryginalny sprzęt biorący udział w walkach na przyczółku, taki jak czołgi, działa różnego kalibru, wyrzutnie pocisków typu „Katiusza” itp. Przed wejściem do skansenu znajduje się kamienny pomnik poświęcony walczącym tu żołnierzom oraz czołg-pomnik. Na tablicach przedstawiono plan sytuacyjny walk na przyczółku warecko-magnuszewskim.

Źródło: Karol Piasecki „Radomskie szlaki piesze” Wydawnictwo PTTK „Kraj” 1990.

Internet: http://pl.wikipedia.org/wiki/Skansen_bojowy_1_Armii_Wojska_Polskiego_w_Mniszewie