Uroczysko i rezerwat przyrody leśny, częściowy (pow. 27,50 ha). Utworzony został w 1980 r. dla ochrony fragmentu starego, ok. 80-letniego łęgu. Leży na skraju Puszczy Stromieckiej, w pd. części dawnej doliny Wisły, pomiędzy Łękawicą a Trzebieniem, na terenie, który jeszcze w XIX w. był nie do przebycia. W wyniku melioracji przeprowadzonej po II wojnie światowej stał się bardziej dostępny, ale jednocześnie uległ degradacji przyrodniczej. Zachowały się fragmenty łęgów, rozległe torfowiska niskie i nieliczne grądziki porośnięte dąbrowami oraz borami. Występują tu: prócz tworzących drzewostan olch, także jesiony, wiązy i jawory. Stanowisko jaworu leży już poza dzisiejszą pn. granicą zwartego zasięgu tego gatunku. Bogaty podszyt składa się z wielu gatunków krzewów (m.in.: porzeczki czarnej, kruszyny, czeremchy, wawrzynka wilczełyko).
Część uroczyska o nazwie „Łękaskie Dęby” porastały dawniej wspaniałe okazy dębów, z których do dziś przetrwało zaledwie kilka sztuk. Uroczysko przecina i odwadnia Kanał Trzebieński, uchodzący pod Rozniszewem do Pilicy.
Źródło: Karol Piasecki „Radomskie szlaki piesze” Wydawnictwo PTTK „Kraj” 1990.