Rezerwat o charakterze krajobrazowym położony jest wzdłuż odcinka rzeki Wkry o dł. 1,1 km między Szczypiornem a Kosewkiem.
Utworzono go w 1991 r. na powierzchni 23,78 ha. Celem ochrony jest zachowanie przełomowego odcinka Wkry (między Wysoczyzną Płońską a Wysoczyzną Ciechanowską) oraz pozostałości lasów łęgowych i innych porastających wysokie skarpy nadrzeczne.
Rzeka Wkra ma tu bardzo naturalny charakter o wyjątkowych walorach krajobrazowych. Prawy brzeg rzeki jest wysoki i urwisty, natomiast lewy – płaski i porośnięty łęgami. Na terenie rezerwatu występują dwa rodzaje siedlisk cennych z punktu widzenia europejskiego: lasy łęgowe oraz grąd środkowoeuropejski. Obejmują one w sumie około 60% powierzchni rezerwatu. Łęg porasta okresowo zalewane tereny wzdłuż lewego brzegu Wkry. Występują tu fragmenty 65-, 85-letnich drzewostanów olszowo-jesionowych z domieszką wiązu szypułkowego i świerka. W grądzie drzewostany zdominowane są głównie przez sztuczne odnowienia sosny z domieszką dębu. Na stromych stokach występuje grąd zboczowy. Wysepki i plaże porośnięte są zaroślami wierzbowymi. Brzegi rzeki porastają szuwary będące miejscem lęgowym ptaków wodnych. Ostoję zamieszkują dwa gatunki ssaków cenne w skali europejskiej: bóbr i wydra.
Rezerwat podlega silnej antropopresji – wyjątkowo liczni SA tu turyści piesi, rowerowi, kajakowi.
Osobliwością wykraczającą poza teren rezerwatu są głęboko wcięte, kręte wąwozy erozyjne – najdłuższy z nich w stronę wsi Wymysły ma ok. 3 km długości.
Na niektórych mapach rezerwat jest oznaczony jako „Kosewko”.
Źródło: Glinka Tadeusz i inni. Mazowsze Północne. Przewodnik. SiT Warszawa 1999.
Internet: http://www.kajaki-wkra.com/kosewko/