Kościół p.w. św. Antoniego Padewskiego

Stara Miłosna to dziś rozrastające się osiedle położone we wschodniej części Warszawy, przy drodze nr 2 z Warszawy do Terespola.

Dawna wieś Miłośna wymieniana w dokumentach w XIV w., nazwę swą zawdzięcza roślinie niegdyś podobno masowo porastającej okoliczne łąki. Wiódł tędy trakt, którym przeganiano stada bydła, a także wożono z rolniczej okolicy zaopatrzenie dla Warszawy. W 1823 r. zbudowano wiodący przez Miłosnę pierwszy trakt utwardzony Warszawa-Brześć. Powstała stacja pocztowa z zajazdem dla podróżnych.

W I połowie XIX w. właścicielem dużej części Miłosny był książę Ksawery Drucki-Lubecki, ówczesny minister skarbu, który miał tu pałacyk letni, (zniszczony w trakcie bitwy o Olszynkę Grochowską). Później dobra Miłosny przeszły w ręce Rychłowskich, a na przełomie XIX i XX w. zostały rozparcelowane.

Podczas I wojny światowej w 1915 r. wojska niemieckie urządziły na przebiegającym przez Starą Miłosnę, paśmie wydm linię obronną zwaną Brückenkopf Warschau (Przedmoście Warszawy). W latach międzywojennych wieś stała się miejscowością letniskową z uzdrowiskiem borowinowym dla dzieci „Nasza Chata” Na wysokiej wydmie na płn. od szosy powstało lotnisko szybowcowe.

Od końca lat 80. nastąpiła intensywna rozbudowa osiedla, w roku 2005 liczyło 13.000 mieszkańców.

Parafię erygował Kard. Aleksander Kakowski dnia 16 grudnia 1936 roku z części parafii Wiązowna, Okuniew i Zerzno. Wzniesiony na potrzeby powstającej parafii drewniany kościół pw. św. Antoniego Padewskiego spłonął podczas działań wojennych w 1944. Na jego miejsce sprowadzono w l. 1948-1950 kościół, który powstał ok. 1915 r. w Rokitnie koło Błonia, jako zastępcza kaplica po zniszczeniu tamtejszego kościoła w czasie I wojny światowej. Był on przewieziony w częściach i ustawiony na nowej posesji (ok. 300 m od poprzedniego, na ziemi kupionej od inż. Drebeta) dzięki staraniom ks. Stanisława Witkowskiego. Pracami kierował arch. Stanisław Marzyński. Kościół poświęcony został przez Prymasa Stefana Wyszyńskiego 6 sierpnia 1950 r.

Jest to budynek w stylu nawiązującym do budownictwa podhalańskiego, drewniany, kryty gontem i przyozdobiony dwiema wieżyczkami. Do nawy dostawione jest węższe i niższe prezbiterium z dobudowaną zakrystią. Od frontu niewielka kruchta kryta trójpołaciowym dachem. Wnętrze początkowo było otynkowane i pokryte polichromią. Zniszczone zostało podczas pożaru w 2006 r.

Przy kościele znajdują się kamienie-pomniki dla uczczenia żołnierzy WP, AK, WIN, NSZ, Szarych Szeregów oraz prof. Kazimierza Dąbrowskiego, założyciela ośrodka w Zagórzu. Kopiec ku czci bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Dzwonnica również drewniana, kryta gontem.

W sąsiedztwie powstaje nowy murowany kościół.

Źródło: Źródło: Jacek Kałuszko, Paweł Ajdacki „Otwock i okolice” Wydawnictwo Rewasz 2006

Internet: http://pl.wikipedia.org/wiki/Wesoła_%28Warszawa%29

http://parafiastaramilosna.pl/o-parafii-2