Wąwóz leśny na pd. skraju północnego pasma Lasów Osieckich, ok. 3 km na płn.-zach. od Osiecka. Otoczony wydmami „nadbudowującymi” krawędź tarasu erozyjnego. Na dnie znajduje się niewielkie mokradło, pozostałość po strumieniu. Na krawędzi Czarciego Dołu do lat 70. znajdowała się leśniczówka o tej samej nazwie. W 1919 r. dokonano tu sensacyjnego odkrycia. Otóż natknięto się tu na cmentarzysko z czasów rzymskich. Były to kręgi grobów jamowych oznaczonych na powierzchni głazami. Nie zachowało się do naszych czasów na skutek wybierania kamieni dla celów budowlanych.
Z cmentarzyskiem związana jest legenda. Czart przybył zabrać duszę jednego z mieszkańców – frant nie lada – utargował z wysłannikiem piekieł, że odda mu swą duszę, jeśli przed świtem zniesie wszystkie potrzebne kamienie na budowę kościoła w Osiecku. Wyrwał stąd tyle kamieni, aż powstał wąwóz. Ale kur zapiał i diabeł upuścił kamienie na wydmie Bratosówiec. Dlatego miejsce to bywa nazywane „Czarcimi Kościołami”. Jeden z kamieni można zobaczyć przed kościołem w Osiecku – odciśnięte są w nim ślady diablich pazurów.
Źródło: Jacek Kałuszko, Paweł Ajdacki „Otwock i okolice” Wydawnictwo Rewasz 2006
Internet: http://www.powiat-otwocki.pl/powiat2/pliki/turystyka/2013/szlak_czartow_mazowieckich.pdf