Pierwszy kościół powstał zapewne w II poł. XIII w. z fundacji księcia mazowieckiego Konrada I. Był budowlą drewnianą i spłonął w I poł. XIV w. Kolejny, również drewniany wzniósł w roku 1353 książę Siemowit III – ten przetrwał aż do czasu potopu spalony przez szwedzkich żołdaków. Przez kilkanaście lat stała tu tylko kaplica zastąpiona w 1675 roku przez kolejną drewnianą świątynię, tym razem fundowaną przez Franciszka Bielińskiego. Kolejny kościół, już murowany wzniesiono w latach 1778-82. Budowniczym był ks. Andrzej Reptowski. W związku z wzrastającą liczbą ludności budynek okazał się zbyt mały i w latach 1902-04 wzniesiono obecnie istniejący, okazały kościół parafialny pw. św. Andrzeja i Bartłomieja. Świątynię konsekrował bp. podlaski Franciszek Jaczewski w 1908 r.
Jest to kościół murowany, neogotycki, trójnawowy, wzniesiony wedle proj. Stefana Szyllera. Piąty od założenia parafii. Część jego wyposażenia pochodzi z XVIII i XIX w. Wystrój wnętrza neogotycki z elementami baroku. Ołtarz główny z rzeźbioną sceną ukrzyżowania zasłanianą obrazem Niepokalanego Poczęcia Matki Bożej. Są cztery ołtarze boczne, (zwraca uwagę malowany ołtarz męczenników z Pratulina), wolno stojąca ambona i chrzcielnica z masy mozaikowej wykonana w 1909 r. w warszawskiej firmie J. Szpetkowski i S-ka. W kruchcie znajduje się kropielnica z marmuru chęcińskiego, barokowa z XVIII w. – jest to najstarszy zabytek w świątyni. Zewnętrzna elewacja przypomina nieco Kościół Mariacki z Krakowa, dzięki dwóm wieżom dekorowanym koronami.
Źródło: Jacek Kałuszko, Paweł Ajdacki „Otwock i okolice” Wydawnictwo Rewasz 2006
Internet: http://pl.wikipedia.org/wiki/Parafia_%C5%9Bw._Bart%C5%82omieja_Aposto%C5%82a_w_Osiecku