Rezerwat leśny utworzony w 1989 r. o powierzchni 60,75 ha w centralnej części Lasów Chojnowskich, ok. 1 km na wsch. od stacji PKP w Zalesiu Górnym. Obejmuje zwarte starodrzewy w wieku 120-200 lat, które stanowią mozaikę dwóch zbiorowisk: grądu subkontynentalnego i boru mieszanego. W dolince Zielonej mieści się także niewielki łęg jesionowo-olszowy.
W drzewostanie przeważa dąb szypułkowy i sosna zwyczajna, często o rozmiarach pomnikowych, w domieszce towarzyszą im modrzew europejski, klon zwyczajny, jawor i wiąz szypułkowy. W podszyciu podrosty dębu, grabu i lipy oraz leszczyna, w runie m.in. będące pod ścisłą ochroną widłaki goździsty i jałowcowaty, lilia złotogłów i orlik pospolity. Odkryto tu drugie w Chojnowskim Parku Krajobrazowym stanowisko wiciokrzewu pomorskiego (pierwsze w „Bielem Chojnowskim”). W lesie uroczyska znajdują ostoję sarny, dziki i borsuki. Jedyne gniazdo w Parku gniazdo ma tu bocian czarny, gniazdują ptaki drapieżne i rzadki dzięcioł zielony. Spośród płazów na czołowym miejscu wymienia się rzekotkę drzewną.
Zwiedzanie: Granice rezerwatu ograniczają dukty, z których wszystko, co ciekawe widać. Nie ma sensu wkraczać w głąb lasu – zostawmy rośliny i zwierzęta w spokoju.
Na południowej granicy rezerwatu znajduje się skromnie zagospodarowane miejsce wypoczynku (ławy, stół).
Źródło: Lechosław Herz „Chojnowski Park Krajobrazowy” Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Zarząd Parków Krajobrazowych Mazowieckiego, Chojnowskiego i Brudzeńskiego 2007.
Internet: http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Uroczysko_Stephana
http://zalesiegorne.info/Rezerwaty/uroczysko-stephana/46,uroczysko-stephana.html
http://encyklopedia.naukowy.pl/Rezerwat_przyrody_Uroczysko_Stephana