English
Deutsch
Rezerwat torfowiskowy (8,75 ha) z 1983 r. leży ok. 1,5 km na płn.-zach. od wsi Zabieżki. Ochronie podlegają torfowiska wysokie z charakterystyczną florą i fauną. Rezerwat położony jest w płaskim śródleśnym zagłębieniu, od północy graniczy z pasmem zalesionych wydm. Jego środkową część tworzy grupa trzęsawisk pływającego pła, utworzony przez torfotwórcze mchy sfagnowe z wełnianką pochwowatą, żurawiną błotną, modrzewnicą błotną i rosiczką okrągłolistną. Między płatami pła znajdują się jeziorka torfowe o niemal czarnej wodzie. Od wsch. i pd. obszar boru bagiennego z karłowatą sosną o charakterystycznym parasolowatym kształcie oraz brzozami: brodawkowatą i omszoną. W runie leśnym, który tworzy prawie że zwarty kobierzec, rosną przeważnie mchy sfagnowe oraz wełnianka pochwowata, borówka bagienna, bagno zwyczajne i rosiczka okrągłolistna. W zach. partiach rezerwatu bór wilgotny z bardzo bujnym runem. W jego składzie borówka zwyczajna, bagno zwyczajne, miejscowo wełnianka pochwowata. Niewielkie jeziorka są pozostałością eksploatacji torfu. Rezerwat „Czarci Dół” ma urozmaicony, malowniczy krajobraz leśny, zmienia koloryt wraz z porą roku. Rezerwat jest dostępny dla turystów tylko z drogi biegnącej wzdłuż pn. granicy i z linii działowej w jego środku.
Nazwa jest nieco myląca, bo uroczysko Czarci Dół znajduje się o kilka kilometrów na zach. w rejonie Ponurzycy.
Źródło: Jacek Kałuszko, Paweł Ajdacki „Otwock i okolice” Wydawnictwo Rewasz 2006
Internet: http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Czarci_D%C3%B3%C5%82
