Rzeka Brzeźnica jest prawym dopływem Wisły. Ma tylko 17 km długości. Bieg swój rozpoczyna od terenów podmokłych na pn. od Trzepowa. Płynie głęboko wciętą doliną, której spadek dochodzi do 8%. Przepływa jarem przez uprzemysłowioną część Płocka zwaną Kostrogajem i uchodzi do Wisły. Jest to największy z wąwozów, stanowiący naturalną granicę zabudowy miejskiej od zachodu i północy. Jar ma głębokość około 30 m. Porośnięty jest olchowym lasem, w którym pobłyskują źródełka. Fragmentami rośnie tu starodrzew. Śpiewają rudziki, pohukuje puszczyk. Po zboczu jaru sączą się miniaturowe strumyczki (wysięki). Ma się wrażenie, że jest się w górach a nie na nizinie mazowieckiej. Brakuje tylko ryb w rzeczce, które kiedyś w niej żyły. Występuje natomiast aż 27 gatunków ssaków, w tym popielica (jedyne stanowisko na terenie Mazowsza). Od 2002 r. Jar Brzeźnicy jest zespołem przyrodniczo-krajobrazowym o pow. 80 ha.
Od końca XVIII w. do I wojny światowej w jarze rzeki Brzeźnicy istniało zorganizowane miejsce rekreacyjne dla płocczan. Są plany zagospodarowania tego miejsca: ścieżki, schodki, siłownie na powietrzu itp.
Powierzchnia zlewni rzeczki wynosi 75,5 km².
Źródło: Tadeusz Kowalewski. Płock. TNP 1979