Jest prawym dopływem Bzury, płynie przez Nizinę Mazowiecką od Wyniesienia Mszczonowskiego przez Równinę Łowicko-Błońską.
Jej źródła znajdują się w rejonie Lasu Skulskiego na południe od wsi Kaleń, dalej płynie przez Las Młochowski ku wschodowi, aby w rejonie Mrokowa zakręcić gwałtownie na północ. Łukiem od zachodu omija Pruszków, gdzie skręca na zachód i pośród pół i łąk zmierza do ujścia do Bzury w Trojanowie, północnej części Sochaczewa. Ostatnie kilometry pokonuje szybszym nurtem w dość głęboko wciętej dolince, chwilami o charakterze wąwozu.
Jest rzeką nizinną o długości 76,5 km i powierzchni zlewni 792 km2.
Nazwa Utrata przyjęła się dopiero w XIX w, wcześniej nazywana była Nrową i Mrowną. Na pewnych odcinkach funkcjonowały lokalne nazwy: Krzywda, Pisa, Rżewa. Na znacznych fragmentach jest uregulowana i przyjmuje postać głębokiego kanału o prostych odcinkach. Należy do najbardziej zanieczyszczonych rzek Mazowsza.
Ważniejsze dopływy: Raszynka, Żbikówka, Zimna Woda, Rokitnica, Korytnica, Teresinka.
Ważniejsze miejscowości nad Utratą: Żelechów, Mroków, Komorów, Pęcice, Pruszków, Józefów, Błonie, Żelazowa Wola, Sochaczew.
Źródło: Kumór Janusz. Między Rawką a Utratą, Krajowa Agencja Wydawnicza Warszawa 1978.
Internet: http://pl.wikipedia.org/wiki/Utrata