Wieś Dąbkowizna

Mała wieś, a właściwie osada leśna leżąca pośród lasów na wsch. od Nieporętu, przy linii kolejowej Zegrze-Tłuszcz. W otoczeniu bory sosnowe porastające malownicze piaszczyste wydmy.

W czasie bitwy warszawskiej 1920 r. bolszewicy wbili się klinem w polskie linie obronne, zajmując na jakiś czas Dąbkowiznę i traktując ją jako podstawę wyjściową do ataku na fort w Beniaminowie.

Ok. 300 m na wsch. od przystanku PKP warto zwrócić uwagę na niemieckie umocnienia z 1944 r. Zostały wybudowane jako element planowanego, ale nieukończonego przedmościa niemieckiego z II wojny światowej. Szczególnie imponujące są potężne bloki żelbetowe wysadzonego schronu obserwacyjnego dla artylerii, typu Regelbau 120a – Artilleriebeobachtungstand – (R-120a).

Około 400 m na płn.-wsch. od wsi, na skraju lasu, rośnie jeden z najokazalszych w pobliżu Warszawy pomnik przyrody – dąb szypułkowy „Jan Kazimierz”. To okazałe drzewo ma 480 cm obwodu i ok. 22 m wysokości. Jego wiek oceniany jest na 300-400 lat.

Źródło: Jacek Szczepański „Powiat legionowski. Przewodnik subiektywny” Mazowieckie Centrum Kultury i Sztuki 2011

Internet: http://rt84.republika.pl/ob9_dbk.htm