Wieś Piaski Królewskie leży w płn.-zach. części Puszczy Kampinoskiej, ok. 11 km na zach. od Leoncina.
W XVIII w. była tu osada leśna. W czasie I wojny światowej okupanci niemieccy zbudowali tu tartak, składnicę drewna i kolejki leśne, dzięki którym chcieli w rabunkowy sposób pozyskiwać drewno z Puszczy Kampinoskiej. Tartak funkcjonował aż do 1956 r. W 1923 r. przebudowano tory tworząc wąskotorową Powiatową Kolej Sochaczewską, umożliwiającą pasażerom dojazd do stacji kolei normalnotorowej w Sochaczewie. W Piaskach istniał swoisty węzeł kolejowy z obrotnicą, rampą przeładunkową, studnią z wodą do parowozów i budynkiem stacyjnym. Do dziś można jeszcze odnaleźć ślady tej infrastruktury.
W czasie II wojny światowej Niemcy ponownie rozpoczęli rabunkową eksploatację puszczy. Pod koniec sierpnia 1944 r. wywiad AK uzyskał informację, ze Niemcy gromadzą w Piaskach materiał do budowy przeprawy mostowej przez Wisłę służącą do przerzucania wojsk wobec spodziewanej ofensywy radzieckiej. Po dokładnym rozpoznaniu z oddalonego o ponad 30 km obozu Zgrupowania Kampinos w Wierszach wyruszyła kolumna partyzantów. Nocą z 6 na 7 września przed północą rozpoczął się atak. Poległo ok. 30 esesmanów, rozbrojono funkcjonariuszy organizacji Todta, spalono zapasy drewna i zniszczono urządzenia tartaku. W efekcie Niemcy zarzucili plan budowy mostu.
Źródło: Lechosław Herz „Puszcza Kampinoska” Oficyna Wydawnicza „Rewasz” 2012.