Wieś Konary

Konary – wieś położona o 12 km na płn. od Warki leży na wysokim tarasie Doliny Wisły, jej grunty ciągną się do samej rzeki. Wzmiankowana już w średniowieczu, jako osada służebna, gdzie hodowano konie na użytek grodu książęcego w Czersku. Konary i sąsiadujące z nimi wsie Leszniki, Podgórzyce, Przylot i Ostrówek z Pólkiem prawie przez 600 lat tworzyły klucz konarski należący do kapituły gnieźnieńskiej. W 1769 wzniesiono na miejscu poprzednich drewniany kościół parafialny pw. Trójcy Przenajświętszej, który w następnych wiekach był rozbudowywany i remontowany (ostatni raz w 1941). W 1776 wystąpił bunt chłopów, którzy przeciwstawili się odrabianiu pańszczyzny. Po III rozbiorze Polski klucz konarski znalazł się w zaborze pruskim, a parafia Konary w nowo powołanej diecezji warszawskiej. Po kongresie wiedeńskim w 1815 klucz znalazł się w Królestwie Polskim – dobra kościelne i królewszczyzny zostały zajęte na własność skarbu. Po powstaniu styczniowym ogłoszono w 1864 ukazy carskie uwłaszczające chłopów, którzy stali się właścicielami użytkowanej ziemi. Po I wojnie światowej znajdował się tu jeszcze murowany, piętrowy pałac, który spłonął ok. 1937. Na mocy ustawy sejmowej z 1920 o reformie rolnej konarski majątek ziemski został rozparcelowany. W 1940 utworzono na tych terenach dobrze zorganizowaną placówkę ZWZ, później przemianowaną na AK. Podczas walk na przyczółku warecko-magnuszewskim mieszkańcy Konar zostali wysiedleni przez Niemców, a w czasie ofensywy styczniowej 1945 wieś całkowicie zniszczono. Po wojnie Konary i spalony kościół pw. Trójcy Przenajświętszej odbudowano. Obecny obiekt wzniesiony z kamienia polnego powstał w l. 1948-1957 wg projektu arch. Czesława Duchnowskiego. Jest ciekawą budowlą w stylu neoromańskim z fragmentami barokowymi. Zachowały się: obraz przedstawiający Trójcę Świętą, obraz MB Nieustającej Pomocy, barokowe przenośne obrazy procesyjne. W 1975 postawiono w tym samym stylu nową, kamienną dzwonnicę. Warto zwrócić uwagę na cztery kapliczki narożne z II poł. XVIII w. w ogrodzeniu przykościelnym, a na cmentarzu parafialnym na barokową kapliczkę słupową i XIX-wieczne nagrobki oraz starą plebanię –obecnie organistówkę. We wsi jest też stary młyn (niedawno zmodernizowany). Obecnie Konary są dużą wsią sadowniczą. Pierwszy sad, w którym uprawiano gruszki i jabłka został wg dokumentów założony już w 1557, a sady włościańskie powstały w II poł. XIX w. Na większą skalę uprawa owoców i warzyw rozwinęła się w okresie międzywojennym. Dochody z sadów są głównym źródłem utrzymania mieszkańców.

Zobacz więcej:

http://warka.bipgminy.pl/public/get_file_contents.php?id=259932

http://edu.gazeta.pl/edu/h/Konary+%28powiat+gr%C3%B3jecki%29