Odwiedzając tutejszy cmentarz żydowski, warto przywołać przynajmniej główne przykazania judaizmu odnoszące się do śmierci i pochówku zmarłych. Przykazanie 536 judaizmu nakazuje pochowanie zmarłego. Nakazuje się być ze zmarłym przed jego zgonem, a później udzielać pomocy rodzinie i bliskim zmarłego. Prawo żydowskie wymaga postawienia nagrobka, bo dzięki temu zmarły nie zostanie zapomniany i nikt nie zbezcześci miejsca pochówku.
Cmentarz żydowski założony na początku wieku XX w Otwocku Anielinie przy ul. Hrabiego, znajduje się obecnie na obszarze administracyjnym Karczewa. Ponieważ Otwock jest relatywnie młodym miastem, w jego początkowym okresie Żydzi z Otwocka chowali swoich bliskich na cmentarzu w Karczewie, należącym do tamtejszej gminy żydowskiej. Wraz z rozwojem Otwocka, w którym pracowało lub leczyło się wielu Żydów, pojawiła się konieczność postawienia nowego, własnego kirkutu, który zbudowano w Anielinie, na skraju Otwocka. Chowano tutaj nie tylko zmarłych mieszkańców Otwocka, ale i osoby, które zmarły w Otwocku podczas leczenia. Dlatego też inskrypcje na licznych macewach (płytach nagrobnych) spośród ok. 900 zachowanych wskazują, że chowano tu również osoby pochodzące z bardzo daleka. Inskrypcje są zróżnicowane pod względem treści i zdobnictwa - zapisane w wielu językach: jidysz, językach niemieckim, polskim i rosyjskim.
Cmentarz obecnie jest w złym stanie. Został zniszczony w czasie drugiej wojny światowej, po której nikt (z ponad dziesięciu tysięcy mieszkających tu Żydów ocalało około 400, którzy w większości udali się do Izraela) nie poczuwał się do opieki nad cmentarzem, który zarastał i stopniowo popadał w ruinę. Sytuacja uległa zmianie dzięki nauczycielom z tutejszej szkoły, którzy rozbudzili zainteresowanie kirkutem i troskę o niego. Oprócz polskich wolontariuszy, głównie z Otwocka, zaczęły przyjeżdżać też grupy ze Stanów Zjednoczonych i porządkować cmentarz. Stworzona została koncepcja jego renowacji.
Kiedy będziecie opuszczać teren cmentarza, warto udać się na ulicę Reymonta w Otwocku. Tam właśnie znajduje się mogiła około dwóch tysięcy Żydów, mieszkańców Otwocka, rozstrzelanych w sierpniu i we wrześniu 1942 r. przez niemieckich okupantów w czasie drugiej wojny światowej. Przypomina o tym Kamień Pamięci Żydów Otwockich. Każdego roku w dniu 19 sierpnia, o godz. 19, rozpoczynają się uroczystości związane z Zagładą Żydów Otwockich. Społeczny Komitet Pamięci Żydów Otwockich i Karczewskich oraz Towarzystwo Przyjaciół Otwocka pod Honorowym Patronatem Prezydenta Otwocka organizuje Marsz Pamięci i Modlitwy od bocznicy kolejowej do Kamienia Pamięci. Przy Kamieniu odbywa się wspólne recytowanie psalmów, odmawianie modlitwy, wysłuchanie wspomnień…
Do odwiedzin zaprasza również tutejsze muzeum, w którym m.in. znajdują się gabloty poświęcone mieszkańcom Otwocka, którzy otrzymali tytuł „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”. Warto pamiętać, w czasie II wojny światowej, zgodnie z dyspozycją Hansa Franka, generalnego gubernatora na okupowanych terenach Polski (Generalnego Gubernatorstwa), każda pomoc Żydom oznaczała wyrok śmierci.
Źródło: Przemysław Burchard, „Pamiątki i zabytki kultury żydowskiej w Polsce”, Warszawa 1990; Paweł Ajdacki, „Spacerownik otwocki”, Otwock 2012
Internet: http://www.sztetl.org.pl; http://www.turystycznyotwock.pl