Popowo Kościelne położona jest nad Bugiem, wśród lasów tworzących zielony trójkąt w widłach Bugu i Narwi. Urokliwie położona wieś stała się miejscem odpoczynku dla tych, którzy kochają ciszę. Gdyby jednak ta ziemia potrafiła mówić, opowiedziałaby nam ciekawą historię tej miejscowości. Przewijałyby się w niej nazwiska Skarżyńskich, pisarza Adolfa Dygasińskiego, który był u nich guwernerem, a o wiele później świetnego aktora Mariusza Dmochowskiego – obydwu zakochanych w tym zakątku Mazowsza. Może wyobraźnia pozwoli nam zobaczyć córkę Henryka Skarżyńskiego (dziedzica), Renę Jeleńską, która – jak wspominał Jarosław Iwaszkiewicz – lubiła nago kąpać się w Bugu. Znała poetów Skamandra, ministra Józefa Becka i legendarnego Wieniawę-Długoszewskiego. Jej synem był Konstanty Aleksander Jeleński – jeden z filarów paryskiej „Kultury”. Pierwsze wzmianki o Popowie, jako o własności biskupów płockich, pochodzą z XIII w. Później, w roku 1410 Popowo było świadkiem przemarszu wojsk Witolda na spotkanie z wojskami króla Władysława Jagiełły w Czerwińsku. Innymi, ważnymi wydarzeniami w życiu Popowa były przesunięcie się w 1888 r. Bugu aż o pięćset metrów bliżej wsi, a wcześniej historia objawienia Matki Boskiej, ściągająca pielgrzymów z różnych stron Mazowsza. Obecnie Popowo Kościelne otaczają działki letniskowe i ośrodki wczasowe, letników i turystów przyciąga urokliwe połączenie lasu i wody. Bezsprzecznie najcenniejszym zabytkiem wsi jest kościół pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, świątynia parafii istniejącej tu od roku 1764. Ten murowany neogotycki kościół został zbudowany w 1906 r. na podstawie projektu Józefa Piusa Dziekońskiego. To właśnie w tym kościele znajduje się słynny obraz Matki Boskiej Popowskiej będący podstawą powołania Sanktuarium Matki Bożej Popowskiej, Matki Nadziei. Wcześniej, słynący łaskami obraz znajdował się w kaplicy, istniejącej tu już w 1655 r., w miejscu pierwszych objawień, wg których Matka Boża ukazała się na drzewie gruszy. Obecny kościół, z czerwonej cegły, z wysoką wieżą, szczególnie w śnieżnej, zimowej scenerii wydaje się bajeczny. Jego projektant, Dziekoński, pierwszy dziekan Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, uważał to swoje dzieło za szczególnie cenne. Oprócz świętego obrazu w ołtarzu głównym znajdują się barokowe ołtarze boczne. Obok kościoła stoi zabytkowa, murowana plebania z 1838 r., a na cmentarzu znajduje się kaplica grobowa Skarżyńskich. Źródło: „Katalog zabytków sztuki w Polsce”, t. 10, z. 29, Warszawa 1974; Lechosław Herz, „Klangor i fanfary. Opowieści z Mazowsza”, Warszawa 2012; Leszek Zugaj, „Historia administracji w gminie Somianka”, Lublin 2013 Internet: http://www.parafia-popowo.strefa.pl/index2.htm; http://www.somianka.pl