Rezerwat "Modrzewina"

Gdyby istniał wehikuł czasu i udałoby się nam przenieść dokładnie w to miejsce w dniu 21 lipca 1787 r., znaleźlibyśmy się wśród osób towarzyszących królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu, który tutaj podziwiał modrzewie. Modrzew to jednak nie tylko piękne drzewo, ale i źródło znakomitego, twardego drewna o ciekawym wyglądzie. Przez wieki używano go do budowy kościołów, dworów, dworków i chat, ponieważ drewno modrzewi, dzięki dużej odporności na działanie wody i szkodników, jest bardzo trwałe. Warto przyjrzeć się samemu drzewu; choć kształtem przypomina świerk, to należy do sosnowatych. Żyje do 500 lat. Od innych drzew iglastych odróżnia się tym, że na zimę zrzuca igły. Kiedy uważnie się przyjrzymy gałązkom modrzewia zobaczymy, że jego igły rosną w pęczkach. Są miękkie i delikatne, w przeciwieństwie do innych drzew iglastych, a jesienią, przed opadnięciem, żółkną. Szyszki mają kulisty kształt i, kiedy są młode, mają kolor zielony, a gdy dojrzeją, stają się jasnobrunatne. Niestety, modrzew polski, gatunek naturalnie występujący w Polsce, nie występuje dziś już tak powszechnie jak kiedyś; został wyniszczony przez człowieka, stąd też jego większe skupiska chronione są w rezerwatach. Modrzewie w rezerwacie „Modrzewina” osiągają około 40 metrów wysokości, a ich średnica dochodzi do 120 centymetrów. Rezerwat znajduje się na Wysoczyźnie Rawskiej, na terenie Nadleśnictwa Grójec i obejmuje powierzchnię łączną 332 hektarów. Utworzono go w 1959 r. ale warto wiedzieć, że już w 1927 r. istniał tutaj, na terenach prywatnych, rezerwat o powierzchni 7,44 hektarów. Dzięki temu objęto ochroną najbardziej na północ wysunięte stanowiska cennego modrzewia europejskiego, którego modrzew polski jest podgatunkiem. Modrzew europejski występuje głównie na obszarach górskich, a na przykład modrzew japoński na ogół w ogrodach i w zespołach ogrodowych. Naturalne siedliska modrzewia polskiego znajdują się przede wszystkim na nizinach, choć spotkać go można również w górach, na wysokościach do 1250 m n.p.m., na przykład w Tatrach. Modrzew polski można odróżnić od europejskiego po szyszkach: ten pierwszy ma mniejsze szyszki, częściej kuliste niż jajowate, o długości od 1,5-2,5 cm, szyszki modrzewia europejskiego mierzą 2-4cm. Warto wiedzieć, że na skraju rezerwatu, około dwa kilometry od miejscowości Belsk Duży, znajduje się Centralne Obserwatorium Geofizyczne Instytutu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk. Prowadzi ono pomiary z zakresu fizyki atmosfery, magnetyzmu ziemskiego i sejsmologii. Źródło: Rozporządzenie nr 22 Wojewody Mazowieckiego z dnia 17 marca 2008 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Modrzewina”; Zarządzenie nr 22 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie z dnia 23 sierpnia 2010 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Modrzewina”, Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego 2010, nr 197, poz. 5479 Internet: http://www.grojec.radom.lasy.gov.pl; http://www.belskduzy.pl