Saperzy zawsze stanowili najmniej opiewaną część żołnierskiej kadry. W Polsce, gdzie inżynierskie zasługi mistrza z Kozienic umożliwiły przeprawę przez Wisłę wojsk król Jagiełły i udania się w kierunku Grunwaldu, gdzie inżynierskie dokonania Tadeusza Kościuszki są nieznane lub niedoceniane, gdzie mało kto wie o zasługach w zakresie budownictwa wodnego generała Ignacego Prądzyńskiego, ten pomnik cieszy. Pomnik Chwała Saperom jest trzyelementowy. Pierwsza, główna część monumentu, znajdująca się w parku Marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego przy Wisłostradzie to sześć 17 metrowych pylonów symbolizujących wybuch miny oraz postać sapera przy rozminowywaniu. Na pylonach znajduje się 18 płaskorzeźb obrazujących ciężką pracę saperów podczas powojennej odbudowy Warszawy i całego kraju. Druga część pomnika, słabo niestety wyeksponowana, umieszczona przy porcie Czerniakowskim, to żelbetowy pal w dnie rzeki i postaci trzech wbijających go saperów – budowanie mostów czy przepraw wodnych to bardzo ważna część pracy saperów. Trzeci element, w postaci płaskorzeźby, znajduje się w przejściu podziemnym pod Wisłostradą i przypomina żołnierzy generała Berlinga spieszących na pomoc powstańcom Warszawy.
Pomnik, projektu Stanisława Kulona, stanął w Warszawie w trzydziestolecie zakończenia drugiej wojny światowej.
Internet: http://www.warsawtour.pl/; http://wislawarszawska.pl/; https://pl.wikipedia.org/wiki/Pomnik_Chwa%C5%82a_Saperom