Rezerwat przyrody „Dąbrowa Łącka” utworzony został w 1990 r. jako częściowy rezerwat leśny w otulinie Gostynińsko-Włocławskiego Parku Krajobrazowego. Zajmuje powierzchnię 305,9 ha.
Celem utworzenia rezerwatu jest ochrona drzewostanów sosnowo - dębowych, mieszanych i liściastych oraz zbiorowisk zaroślowych, pastwiskowych i łąkowych, a także obszaru Jeziora Łąckiego Małego, występujących na tzw. Ozie Łącko-Zdworskim o wysokości 25-28 m.
Teren rezerwatu jest urozmaicony: jezioro, bagna, obniżenia nadjeziorne porosłe lasem oraz polodowcowe wyniosłości. Lasy zajmują 253 ha rezerwatu. Dominująca jest sosna (208 ha). Rosną tu dęby szypułkowe, olsza i brzoza omszona. Uzupełnieniem są: brzoza brodawkowata, świerk, jesion, modrzew europejski, dąb bezszypułkowy, osika, grab, robinia zwana popularnie akacją, kasztanowiec, lipa drobnolistna. Najstarsze drzewa mają prawie 200 lat. Wiele dębów jest pomnikami przyrody. Ponad stuletnie dęby bezszypułkowe rosną na ozie. W podszyciu spotykamy w rezerwacie: leszczynę, kruszynę, czeremchę zwyczajną, jałowiec, trzmielinę brodawkowatą, bez czarny, klon, jarzębinę i świdośliwkę jajowatą rzadkość na Mazowszu. Świdośliwka jajowata rośnie na ozie polodowcowym.
Spotykane na terenie rezerwatu bagna to pozostałość po dawnych jeziorach bezodpływowych. Pośród bagna występują kopczyki z olszą czarną. Pas przyjeziorny zajmuje zespół łęgu z czarnoziemami.
Źródło: Piesze znakowane szlaki turystyczne okolic Płocka. Przewodnik turystyczny.
Internet: http://www.lack.lodz.lasy.gov.pl/rezerwat-dabrowa-lacka#.VJK2VpsRvvE