Brochów jest wsią gminną (ok. 400 mieszkańców) leżącą nad Bzurą, ok. 10 km na płn. od centrum Sochaczewa.
W poł XII w. Brochów należał do Żyrona, wojewody mazowieckiego, od końca wieku XII i w XIII był własnością kanoników regularnych z Czerwińska. W roku 1304 otrzymał tutejsze dobra rycerz Jan Sówka z rodu Prawdziców. Jego potomkowie przyjęli nazwisko Brochowskich. W ich rękach Brochów pozostawał do 1661 r., kiedy to Agnieszka Brochowska wyszła za mąż za Olbrachta Adriana Lasockiego, starostę wyszogrodzkiego, wnosząc w wianie tutejsze dobra. Lasoccy pozostawali właścicielami Brochowa do 1931 r.
Na południe od charakterystycznego kościoła o trzech wieżach-basztach leży zabytkowy dwór Lasockich, otoczony resztkami parku krajobrazowego. Dwór wzniesiono po 1820 r. dla Nepomucena i Franciszki Lasockich, nieznany jest autor projektu. Przebudowany pod koniec XIX w. dla Jana Pawła i Marii Lasockich, dostawiono wówczas do dworu piętrowe skrzydło. Korpus dworu parterowy, nakryty dachem czterospadowym, z sionką od frontu zwieńczoną trójkątnym naczółkiem.
Dwór uległ zniszczeniu podczas I wojny światowej. W 1931 r. majątek został zlicytowany i trafił w ręce Franciszka Zdzisława Malanowskiego. Po II wojnie światowej dwór przeszedł na własność państwa i stanowił budynek użyteczności publicznej. Wreszcie opuszczony – niszczał. Pod koniec lat 80-tych XX w. dwór został przekazany Towarzystwu im. Fryderyka Chopina, które miało stworzyć Centrum Dydaktyczne, później określane jako Centrum Szkolenia Mistrzowskiego. Powstało kilka koncepcji Centrum, żadna nie doczekała się realizacji. W 2014 r. pojawiły się informacje o przekazaniu zespołu parkowo-dworskiego Wojskowej Akademii Technicznej z Warszawy.
Źródło: Lechosław Herz „Puszcza Kampinoska” Oficyna Wydawnicza „Rewasz” 2012.
Piotr Libicki. Dwory i Pałace wiejskie na Mazowszu. Dom Wydawniczy „Rebis” Poznań 2009.
Internet: http://kronikarzbrochowski.blogspot.com/2014/05/dwor-w-brochowie-marzenia-utracone.html