Kościół p.w. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny

Zaborów
52°15'45"N 20°40'29"E (52.262742, 20.674915)
90 m n. p. m.

Zaborów to wieś (ok. 900 mieszkańców) położona przy szosie nr 580 Warszawa-Sochaczew (dawny Trakt Królewski), ok. 30 km na zach. od centrum Warszawy. Leży „za borami” – na południowym skraju Puszczy Kampinoskiej.

Tutejsza parafia powstała w XIV, lub XV wieku. W 1465 r. wymieniany jest pleban zaborowski Jan. Na przełomie XV i XVI w. rektorem Akademii Krakowskiej był ks. Jakub Zaborowski. W 1700 roku spłonęła dotychczasowa drewniana świątynia, a w jej miejsce staraniem ks. Glinki wystawiono nową, również drewnianą. Ta jednak została zastąpiona budowlą murowaną, którą ufundowali ówcześni właściciele wsi Karolina i Placyd Izbińscy herbu Prawdzic w roku 1791. Zaprojektował go Hilary Szpilowski w modnej wówczas szacie klasycystycznej.

Kościół św. Anny jest budowlą jednonawową, bez wydzielonego prezbiterium, Nad potężną fasadą podzieloną pilastrami i zwieńczoną potężnym gzymsem wznosi się jedna wieża z typowym dla klasycyzmu hełmem. Od strony prezbiterium kościół jest również ozdobiony fasadą z półkolumnami jońskimi podpierającymi trójkątny tympanon. Ściany boczne z parami pilastrów jońskich i wysokimi oknami. Wnętrze prostokątne, ze ściętymi narożami. Przy prezbiterium znajdują się zakrystia i schody na chórek za ołtarzem. Ołtarz główny i dwa ołtarze boczne – przyścienne pochodzą z XVII w. W ołtarzu głównym obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem w sukience z blachy srebrnej, w lewym obraz św. Anny koronowany w r. 1722 i obraz św. Wawrzyńca w zwieńczeniu, a w prawym obraz św. Józefa i św. Antoniego w zwieńczeniu. Nad wejściem chór muzyczny półkoliście zamknięty z balustradą tralkową i z organami z 2011 r. Ambona z XIX w., liczne epitafia.

Naprzeciw kościoła murowana plebania z ok. 1840 r.

Kilkaset metrów na wsch. założony ok. 1830 r. cmentarz parafialny, na którym pochowano Powstańców Styczniowych poległych pod Budą Zaborowską – mogiła niestety nie istnieje. Wydzielona kwatera 40 żołnierzy 84 pp poległych we wrześniu 1939 r., którzy polegli w czasie przebijania się do Warszawy oraz partyzantów Grupy AK „Kampinos”. W centralnej części ustawiono kamienny obelisk ku czci poległych.

Źródło: Lechosław Herz „Puszcza Kampinoska – przewodnik”, Oficyna Wydawnicza REWASZ, Pruszków 2002

Internet: http://www.parafia-zaborow.pl/index.html http://pl.wikipedia.org/wiki/Zaborów_%28powiat_warszawski_zachodni%29

Miejsce znajduje się na szlakach

Pobierz aplikację

Nasza witryna wykorzystuje pliki cookies, m.in. w celach statystycznych. Jeżeli nie chcesz, by były one zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki.
Więcej na ten temat...