Zespół parkowo-dworski

Wieś Borowice swój początek ma w XV w., kiedy to założyła ja rodzina Borowickich. Wśród szeregu właścicieli majątku w Borowicach była rodzina Rościszewskich. To oni byli założycielami parku krajobrazowego w połowie XIX w. W parku rosną okazałe stare drzewa takie jak: klony, graby, kasztanowce, robinie popularnie zwane akacjami czy lipy.

Po Rościszewskich właścicielami Borowic byli Święciccy, Noskowscy, Gradowcy i wreszcie w XX w. Turscy. To właśnie ci ostatni wybudowali po 1918 r. dwór.

Dwór wybudowano w dwóch stylach neorenesansowym i neoklasycystycznym. Wzniesiony został z cegły na kamiennej podmurówce. Całość otynkowano. Budynek na planie wydłużonego prostokąta składa się z trzech części (ryzalitów). Część środkowa jest dwukondygnacyjna, ma taras na filarach od strony północno-wschodniej. Dwa zewnętrzne ryzality są parterowe. Front dworu opary jest na dwóch filarach i dwóch kolumnach toskańskich. Na parterze jest ganek, a na piętrze loggia zwieńczona trójkątnym szczytem z okrągłym otworem przepuszczającym światło (oculus). Trójkątne szczyciki znajdziemy też w dwóch bocznych ryzalitach. Dwór przykrywa dach dwuspadowy, kryty blachą. Wnętrze dworu ma układ dwutraktowy, z sienią na osi. Dwór jest własnością prywatną.

Źródło: Tradycja Mazowsza powiat płocki. Przewodnik subiektywny.