Wieś (ok. 240 mieszkańców) w gminie Żabia Wola położona nad rzeką Pisią Tuczną, ok. 10 km na wsch. od Mszczonowa.
Znajdujący się tu modrzewiowy kościół pw. św. Apostołów Piotra i Pawła jest „perełką” wśród drewnianych mazowieckich obiektów sakralnych. Pierwszy kościół stanął w tym miejscu w XIV w., następny w XVI w. (podczas „potopu” spalony przez Szwedów), a obecny wzniesiono w 1678 r. staraniem kolatora Seweryna Skulskiego i księży misjonarzy od św. Krzyża w Warszawie. W 1774 r. przeprowadzono gruntowny remont kościoła, wówczas dobudowano zakrystię. Po powstaniu styczniowym dobra kościelne i folwark skulski zostały skonfiskowane przez władze carskie. W 1927 r. kościół został nakryty blachą, a na początku II wojny światowej zbudowano ogrodzenie. Po raz ostatni remontowany w latach 90. XX w.
Jest to kościół jednonawowy zbudowany na planie zbliżonym do kwadratu, orientowany, o konstrukcji zrębowej wzmocnionej lisicami i oszalowany. Każda część świątyni przykryta jest oddzielnym blaszanym dachem z czworoboczną wieżyczką na sygnaturkę w części frontowej. Najcenniejsze i niespotykane na Mazowszu jest wnętrze kościoła, którego ściany obito płótnem, umieszczając na nim w końcu XVIII w. barokowo-rokokową iluzjonistyczną polichromię naśladującą grafiki Augusta Dore i obrazy Murilla (częściowo przemalowaną i uzupełnioną pod koniec XIX w. przez Józefa Rutkowskiego i Jana Spornego). Malowidła przedstawiają medaliony z wizerunkami świętych, sceny z Starego i Nowego Testamentu i różnorakie elementy architektoniczne. Jest to jedyna taka polichromia na Mazowszu. Na sklepieniu obraz „Wniebowzięcia N.M.P”. Na bogate wyposażenie składają się wykonane z modrzewia: rokokowe ołtarze – główny z obrazem „Ukrzyżowanie Chrystusa” i dwa boczne, ambona i chrzcielnica z II połowy XVIII w., konfesjonały i chór. Z XVIII w. pochodzą też monstrancja, lichtarze na paschał i wyposażenie zakrystii. W kościele znajduje się unikatowy bęben, który zostawiły wojska Jana III Sobieskiego w czasie powrotu spod Wiednia. Organy kościelne zbudowane zostały przez Z. Kamińskiego przed rokiem 1939 i napędzane są miechem nożnym.
Obok kościoła stoi wzniesiona w 1822 r. czworoboczna, drewniana dzwonnica konstrukcji słupowej, kryta blaszanym dachem namiotowym z dzwonem z 1796 r. Przed kościołem warto obejrzeć rzadko spotykany w takim miejscu zabytkowy zegar słoneczny z blatem marmurowym z XVIII w. W otoczeniu okazałe 250-letnie modrzewie i lipy będące pomnikami przyrody.
Źródło: Krzysztof Bąkała. Powiat grodziski. Przewodnik subiektywny. Mazowieckie Centrum Kultury i Sztuki, 2012.
Internet: http://www.drewnianemazowsze.pl/skuly-kosciol/
http://grodziszczanin.blogspot.com/2013/09/koscio-pod-wezwaniem-swietych-apostoow.html