Zespół pałacowo-parkowy położony jest na terenie Gostynińsko-Włocławskiego Parku Krajobrazowego.
Pałac wzniesiony został już w XVIII w., ale w 1865 r. był od podstaw przebudowany przez ród hrabiów Leuttichau. Zmieniając wielokrotnie właścicieli, stał się w 1920 r. własnością dziedzica Kazimierza Łysakowskiego. W 1940 r. pałacem administrowali Niemcy. Zaraz po wojnie (1945 r.) w majątku powstał Państwowy Dom Dziecka, który funkcjonował do pożaru w 1986 r. Dzieci przeniesiono do Gostynina. W 1996 r. pałac przekazano szkole podstawowej w Lucieniu, a w 2003 r. stał się siedzibą zespołu szkół: podstawowej i gimnazjum.
Dwukondygnacyjna bryła pałacu oparta jest na planie zbliżonym do kwadratu. Budynek, posadowiony na sklepionych piwnicach, ma układ siedmioosiowy, z płytkimi trzyosiowymi ryzalitami na osi, z których frontowy poprzedzony jest otwartą werandą. Gmach murowany z cegły i otynkowany, cokół i naroża boniowane. Dach dwuspadowy, kryty blachą. Układ wnętrz jest dwutraktowy w części środkowej, w częściach bocznych – trzytraktowy. Wystrój architektoniczny wewnętrzny z 2 poł. XIX w.
Ten obszerny neoklasycystyczny budynek otoczony jest parkiem krajobrazowym z XIX w., za rzeką Skrwą Lewą przechodzącym stopniowo w las. Park, o pięknych okazach starodrzewu, bogaty jest w pomniki przyrody. Przed pałacem, w tzw. „małym parku” dąb szypułkowy o obwodzie 411 cm i wys. ok. 25 m. Dalej, w tzw. „dużym parku” buk zwyczajny odmiany czerwonolistnej, o obwodzie 220 cm i wys. ok. 23 m. Bezpośrednio przy bramie wjazdowej na teren parku podworskiego pomnikowa lipa drobnolistna o obwodzie 420 cm i wys. ok. 18 m. Poza tym grupa czterech pomnikowych świerków zwyczajnych, a także modrzew, dęby.
Źródło: Jan Rostowski „Piesze znakowane szlaki turystyczne okolic Płocka”, PTTK Oddział Miejski w Płocku 2008.
Internet: http://www.dworypalace.travel.pl/?p=4047