English
Deutsch
Ruski Bród – wieś w gminie Przysucha leży w paśmie Garbu Gielniowskiego w dolinie zakola rzeki Radomki, w samym centrum olbrzymiego kompleksu Lasów Przysuskich.
We wsi znajduje się murowany i otynkowany na biało kościół parafialny pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Pierwotny, drewniany kościół wzniesiony został w 1926 staraniem ks. Jana Wiśniewskiego i wysiłkiem miejscowej ludności, na placu i z materiału ofiarowanego przez hr. Stefana Dembińskiego z Borkowic. Obecną murowaną świątynię zbudowano w latach 1928-1930 staraniem ks. Jana Chołońskiego i konsekrowano w 1930. Po drugiej stronie drogi stoi plebania wybudowana w tym samym okresie.
W czasie II wojny światowej w okolicach Ruskiego Brodu operowało wiele grup partyzanckich. Działali tu żołnierze majora Hubala, a później oddziały AK, GL i NSZ. Miejscowa szkoła podstawowa nosi imię Hubalczyków i jest swego rodzaju pomnikiem oddziału. Na cmentarzu parafialnym znajdują się mogiły pomordowanych 11 kwietnia 1940, w odwecie za akcje Hubala, mieszkańców wsi Hucisko, również na ścianie kościoła umieszczono tablice poświęcone żołnierzom mjr Hubala oraz partyzantom AK, a także pomordowanej ludności cywilnej. Między 17 a 19 stycznia 1945 stoczono tu największą w ofensywie styczniowej bitwę na terenie Kielecczyzny (tzw. kocioł pod Ruskim Brodem). Zacięte walki w samej wsi i na skraju lasów trwały dwa dni i dwie noce, podczas których Ruski Bród wielokrotnie przechodził z rąk rosyjskich do niemieckich. Walka (nierzadko wręcz na bagnety i saperki) toczyła się o poszczególne podwórka i pojedyncze budynki. Szacuje się, że w kotle znalazło się ok. 60.000 żołnierzy niemieckich i ich sojuszników. Straty po obu stronach były ogromne. Jeszcze latem 1945 dokonywano pochówków rozrzuconych po okolicznych lasach zwłok. Na cmentarzu parafialnym znajduje się zbiorowa mogiła żołnierzy radzieckich poległych w walkach, a w centrum wsi postawiono pomnik poświęcony żołnierzom i partyzantom poległym w l. 1939-1945. W okolicach Ruskiego Brodu nagrywano też część scen do filmu „Hubal” z 1973. Niestety, te piękne lasy są systematycznie przekopywane, a miejscami wręcz rozryte przez „zbieraczy” militariów. Cierpi na tym poszycie i runo leśne bardzo w niektórych miejscach zniszczone.
Źródło:
http://www.diecezja.radom.pl/parafia?&view=parafias&cid%5B%5D=120
