Pole bitwy 1920 r.

Wieś położona na zach. od Radzymina, między Wólką Radzymińską, a Słupnem. Wszystkie te miejscowości były areną walk w 1920 r.

Tutaj walczył jeden z bohaterów Bitwy Warszawskiej, kapitan Stefan Pogonowski dowodzący I batalionem 28. Pułku Strzelców Kaniowskich.

W nocy z 14 na 15 sierpnia 1920 r. armia sowiecka planowała zablokować i zniszczyć komunikację wojsk polskich na prawym brzegu Wisły. Oddziały polskie, które wyruszyły z miejsca koncentracji w legionowskich koszarach i chwilowo stacjonowały w okolicach Aleksandrowa, brawurowo zaatakowały wojska sowieckie. Natarciem w stronę Wólki Radzymińskiej batalion Strzelców Kaniowskich związał walką przeważające siły wroga i zapobiegł planom wojsk sowieckich. Spowodował popłoch i paniczny odwrót wojsk sowieckich, przyczyniając się do załamania ofensywy nieprzyjacielskiej. Oddział por. Pogonowskiego zajął rejon Wólki Radzymińskiej. Było to pierwsze w tej fazie wojny zdecydowane zwycięstwo oddziałów polskich. Zdaniem generała Lucjana Żeligowskiego, atak por. Pogonowskiego był punktem zwrotnym Bitwy Warszawskiej, a co za tym idzie – całej wojny polsko-bolszewickiej.

To ważne zwycięstwo zostało okupione żołnierską śmiercią dowódcy batalionu por. Stefana Pogonowskiego, dowódcy 6. kompanii Benedykta Pęczkowskiego oraz 18 żołnierzy poległych rankiem 15 sierpnia 1920 r. W uznaniu bohaterstwa na polu walki, obaj dowódcy zostali awansowani do stopnia kapitana.

Źródło: Jacek Szczepański „Powiat legionowski. Przewodnik subiektywny” Mazowieckie Centrum Kultury i Sztuki 2011