English
Deutsch
Zamek wybudował ok. 1340 r. biskup krakowski Jan Grot i był on siedzibą władzy administracyjnej rozległych dóbr biskupstwa krakowskiego. Za czasów bp Floriana z Mokrska zamek rozbudowano i sprzężono z istniejącym u podnóża wzgórza zamkowego miastem. Następne przebudowy i rozbudowy następowały XVI i XVII w. Czasy potopu szwedzkiego nie oszczędziły zamku, zniszczony, został staraniem bp Andrzeja Trzebickiego odbudowany około 1670 r., a w kolejnym wieku wielokrotnie ulegał pracom budowlanym (pod koniec tegoż wieku położono nowy gont na dachach). W 1788 r. rząd przejmuje dobra biskupie i przeznacza zamek na obiekt urzędowy. Podczas krótkiej okupacji austriackiej budynek pełni rolę szpitala wojskowego. W początku XIX w. pożar niszczy zamek i od tej pory jest to ruina. Obiekt składał się z zamku wysokiego oraz zamku niskiego (przedzamcza). Zamek wysoki zlokalizowany był na największym wzniesieniu. Budowla z kamienia łamanego na planie nieregularnym. W narożu wschodnim, w obrębie murów, cylindryczna wieża. Była to główna wieża zamku, pełniąca rolę strażnicy oraz stołpu (wieży ostatecznej obrony). Pochodzi ona z pierwszego okresu budowy zamku. Kolejne rozbudowy dotyczyły wnętrz zamku i elementów fortyfikacyjnych. Zamek niski powstał najpewniej w XV w.
Źródło: Guerquin B., Zamki w Polsce, Warszawa 1974.
