Zamek Królewski

Zamek Królewski w Warszawie jest najczęściej odwiedzanym zabytkiem stolicy. Został zbudowany na miejscu drewnianego grodu książąt mazowieckich, zastąpionego w XV w. przez gotycki dwór książęcy. Zamek był wielokrotnie przebudowywany, zyskując elementy renesansowe i wczesnobarokowe. Przeniesienie przez króla Zygmunta III Wazę stolicy Polski z Krakowa do Warszawy zaowocowało kolejną przebudową rezydencji królewskiej. W późniejszym okresie istotnych zmian dokonał król Stanisław August Poniatowski. Po zniszczeniach w czasie drugiej wojny światowej po wieloletniej odbudowie przywrócono zamkowi jego dawny wygląd. Zagranicznych gości zdumiewa pietyzm odtworzenia budowli. Zamek zbudowany jest na planie pięcioboku, z tym że od strony południowo-zachodniej skrzydło jest wydłużone. Nad bryłą zamku króluje wieża z zegarem. Od strony Wisły pięknie się prezentują arkady Kubickiego. Na dziedzińcu zamkowym zwraca uwagę wieża Władysławowska, z przylegającą do niej gotycką częścią zamku książąt mazowieckich. Wnętrza zamku wyglądają tak, ja za czasów ostatniego polskiego króla, z ich wyposażeniem i funkcjami. Ponieważ obecnie zamek pełni funkcje muzealne i reprezentacyjne, zadbano o to, aby – z zachowaniem historycznej prawdy – mógł te funkcje wypełniać jak najlepiej, eksponując przede wszystkim rzeczy oryginalne, przekazujące piękno i prawdę dawnego czasu. Odwiedzający zamek zwracają szczególną uwagę na insygnia królewskie, na obrazy przedstawiające główne wydarzenia z historii Polski, na dzieła Rembrandta, poczet królów polskich Bacciarellego, a także na wizerunki dziesięciu słynnych Polaków, z Mikołajem Kopernikiem na czele. Zainteresowanie budzą również obrazy Bernarda Bellotto, zwanego Canalettem, przedstawiające osiemnastowieczną Warszawy. Dla celów reprezentacyjnych i występów artystycznych wykorzystywane są głównie sale znajdujące się na pierwszym piętrze, a do wystaw czasowych arkady Kubickiego. W zamku znajdują się także restauracja i kawiarnia. W przylegającym do Zamku Królewskiego pałacu Pod Blachą, który był własnością księcia Józefa Poniatowskiego, prezentowana jest jedna z najcenniejszych na świecie kolekcji kobierców wschodnich z XVIII–XIX w. Źródło: „Katalog zabytków sztuki. Miasto Warszawa. Część I Stare Miasto”, pod red. Jerzego Z. Łozińskiego i Andrzeja Rottermunda, Warszawa 1993