English
Deutsch
Zaborów Leśny to niewielka osada leśna leżąca o 4 km na zach. od Truskawia. W I połowie XIX w. powstał tu folwark o nazwie Gać Zaborowska należący do majątku Zaborów. Ślady tego założenia są widoczne za istniejącą obecnie leśniczówką w postaci stawów i pozostałości parku (uroczysko „Park”). Folwark istniał jeszcze w okresie międzywojennym.
Zaborów Leśny leży na pograniczu południowego pasa bagiennego i południowego pasa wydmowego. Po 1868 roku przekopano tu kanał odwadniający kotlinki bagienne noszący nazwę Kanału Zaborowskiego. Odprowadza on wodę z pasa bagiennego przez Roztokę do Kanału Łasica.
Obszar ochrony ścisłej utworzony w 1959 r. położony jest na północ od leśniczówki, ma pow. 90,6 ha. Część południowa położona jest na bagnach, porośnięta olsami i zarastającymi turzycowiskami (uroczysko „Trzy włóki”) a częściowo również grądem. Tu również można znaleźć kilka pomników przyrody: są to lipy i dęby szypułkowe w wieku 150-250 lat. Część północna to bór świeży i mieszany porastający parabole wydm. Na jednej z nich znajduje się mogiła Powstańców Styczniowych z oddziału Walerego Remiszewskiego poległych 14 kwietnia 1863 r. w bitwie pod Budą Zaborowską. Mogiła ozdobiona jest krzyżem z 72 kolcami – tylu powstańców spoczywa w tym miejscu. Nie jest to jednak pełna liczba ofiar, wielu poległych zostało zabranych z placu boju przez rodziny, które przyjeżdżały tu z Warszawy na wieść o krwawej bitwie, inni pochowani zostali na cmentarzu parafialnym w Zaborowie. Niedobitki oddziału Remiszewskiego po schwytaniu ich przez Rosjan zostali powieszeni na Sośnie Powstańców w Górkach i Dębie Powstańców w Bielinach.
Przy węźle szlaków znajduje się obozowisko turystyczne z wiatami i miejscem na ognisko.
Źródło: Lechosław Herz „Puszcza Kampinoska – przewodnik”, Oficyna Wydawnicza REWASZ, Pruszków 2002
Internet: www.kampinoski-pn.gov.pl
