Zespół parkowo-dworski

Łucznica
51°56'35"N 21°28'27"E (51.943181, 21.474369)
140 m n. p. m.

Wieś położona pośród Lasów Garwolińskich nad strugą Bełch, ok. 3 km na zach. od Pilawy.

Malowniczo położona, przy starym leśnym trakcie z Osiecka do Garwolina mała wieś Łucznica w gminie Pilawa to dawna wieś królewska notowana w 1567 r., zaś w1783 roku była własnością starosty czerskiego i marszałka wielkiego koronnego – Franciszka Bielińskiego. W XIX i XX wieku, aż do 1944 r., właścicielami Łucznicy, jako części dóbr Osieck byli Potoccy. Nazwa wsi wywodzi się od półkolistego kształtu albo od „ługu” – bagna, mokradła. W końcu lat dwudziestych XX w. hrabia Jakub Potocki (1836-1934) przekazał swój majątek wart 37 milionów zł. na Instytut Radowy w Warszawie, dużą kolekcję dzieł sztuki Muzeum Narodowemu , zaś okazały zbiór książek Bibliotece Publicznej w Warszawie.

Posiadłość dworska położona jest w sąsiedztwie przysiółka Huta Anglia, którego nazwa jest pozostałością huty szkła opalanej węglem drzewnym oraz licznych smolarni zajmujących się m.in. wypalaniem potażu, działających w Łucznicy jeszcze w XVIII w. Okoliczne lasy stanowiły schronienie dla oddziałów partyzanckich w latach 1863-64 i 1943-44. W styczniu 1945 r. w okolicach Łucznicy kontrowały się pododdziały 1 Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte oraz 1 DP im. T. Kościuszki.

Dwór, do którego prowadzi zabytkowa akacjowa aleja, zbudowany został ok. 1840 r. dla rodziny Potockich, jako zabudowanie należące do służby leśnej klucza osieckiego, przebudowany w latach 1950-1951. Jest to obiekt parterowy, murowany z cegły, tynkowany, podpiwniczony, nakryty czterospadowym dachem uskokowym (tzw. łamany dach polski), krytym blachą. Zwrócony na północ front budowli posiada ganek o czterech kolumnach toskańskich, zaś od strony ogrodu ganek czterofilarowy. Układ wnętrz jest dwutraktowy z korytarzem na przestrzał. W otaczającym dwór, XIX wiecznym parku krajobrazowym znajdują się pozostałości starodrzewu, m.in. pomnik przyrody: 400 letni dąb i sosna wejmutka licząca 300 lat. Obecnie dwór i park utrzymany jest w dobrym stanie i pełni rolę ośrodka szkoleniowego Stowarzyszenia „Akademia Łucznica”. Służy on animatorom kultury oraz wszystkim, którzy chcą się realizować twórczo, jest główną baza szkoleniową ceramików w Polsce. Znajdują się tu również pokoje noclegowe. W skład zespołu wchodzą jeszcze zabudowania gospodarcze mieszczące pawilon hotelowy oraz pracownie: ceramiczną, wikliny, witrażu, batiku i tkacką.

Źródło: Piotr Libicki Marcin Libicki „Dwory i pałace wiejskie na Mazowszu” Rebis 2013

Paweł Ajdacki, Jacek Kałuszko „Otwock i okolice” PTTK Kraj 2002

Internet: http://www.polskiezabytki.pl

http://gosciniec.pttk.pl

www.lucznica.org.pl

Miejsce znajduje się na szlakach

Pobierz aplikację

Nasza witryna wykorzystuje pliki cookies, m.in. w celach statystycznych. Jeżeli nie chcesz, by były one zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki.
Więcej na ten temat...