Państwowa instytucja upowszechniania kultury – Muzeum-Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku powstała w 1981 r. Wcześniej obiekt ten jako Centrum rzeźby Polskiej był zarządzany przez Zarząd Główny Związku Polskich Artystów Plastyków. W 1985 r. Minister Kultury i Sztuki przekształca obiekt w Muzeum Centrum Rzeźby Polskiej, tworząc z Orońska problemową i artystyczną stolicę polskiej rzeźby. Siedzibą Centrum jest zabytkowy zespół podworski wraz z dawnymi budynkami gospodarczymi. Prace renowacyjne i dostosowujące teren na potrzeby instytucji trwały do 1992 r. gdy oddano do użytku w nowym budynku Muzeum Rzeźby Współczesnej (proj. mgr inż. Wojciech Gęsiak) oraz zakończono odnawianie pozostałych obiektów na terenie parku. W oficynie, dawniej palmiarni, mieści się administracja Centrum. W kaplicy dworskiej znajduje się salon wystawowy. Odnowiony pałac udostępniony jest do zwiedzania mieszcząc ekspozycję historyczną, odbywają się nim także koncerty i inne imprezy. W zrekonstruowanej oranżerii mieści się galeria rzeźby. W stajni zlokalizowano warsztaty rzeźbiarskie, w spichlerzu hotel i kawiarnię, w wozowni galerię i pracownie pomocnicze, a w kuźni – pracownię obróbki metalu. Pod koniec lat 80. wzniesiono także budynki dopełniające funkcjonowanie Centrum: pracownie techniczne, dozorcówkę i pawilony magazynowe.
Źródło: Palacz T., Orońsko – miejsce i ludzie, Orońsko 1997.
internet: http://www.rzezba-oronsko.pl